Farshad
Mast
[قسمت یک]
تو سُریدی روی نبض بقیه
چشم بستی روی بَتل قرنیه
من کلی تیغ پخش کردم رو شعرام
رو آثارمه رد بخیه
همه‌ی ذوق‌های ما شد هراس
همین شعله چه با محتواست
بهم زور هیچ بارونی نمی‌چربه
تفنگ آب‌پاشو بکن غلاف
با شدت برخورد می‌کنم با وضعیت
چون فرار رو به جلو مرگه
بدون تکیه‌گاهی از جنسِ فردا
تموم مسافرام منتظر تخلیه‌ان
می‌بینی سرزمین ندارم
بی‌قرار واسه اولین قرارم
روی فراغت با درمانِ انکار
جماعت با توَهم برتری سوارن
بازم جوک میگم بداهه واسه‌ات
هرچند بد می‌زنه گلومو تلخیِ طنزم
دل‌های مچاله با مغز‌های قراضه
من خوشحالم ازین زنجیره پرتم
حس گُنگی میدم، بوی تندی میدم
با صدام برو هر طرف که می‌خوای
من یه نفس با بطری میرم

[همخوان]
مستم، مستم، جلومو نگیر بذار رد شم
سر گیجه توی لحن صدامه
این موسیقی دوربین ثبت لحظه‌هامه
مستم، مستم، جلومو نگیر بذار رد شم
سر گیجه توی لحن صدام
این موسیقی دوربین ثبت لحظه‌هام
مستم، مستم، مستم، مستم
[قسمت دو]
انتظار توی قلب‌ها کپک زد
دست دادیم و رفتم اَ دستم
فراموشم شد شیرینی عشق و
پُر گسترشم تو جایی که تنگنا تپنده‌ست
خاک ما تموم دروازه‌ها رو بست
بال و پَر همه پروانه‌ها رو بست
ببخشید ماها خم نشدیم رو هم
درود به هر کی که جریان ما رو هست
ضربان ضعیف، نفس‌ها بُرید
همیشه که نباس بِده بهت قهرمان امید
توی انتهای گرداب‌های خستگی
ناگزیره دل کَندن از وابستگی
درست قبل اینکه غارت بشیم
یا کالایِ مفتِ تجارت بشیم
وقتی چیزی به جز هستن تو چنته نداریم
نباید بودنو راحت بدیم
من آشفته ایستادم و مست
میون رقاص‌ها و همه رقص‌ها تقلبی
داد بزنی که تو خلاء میشه گم
مسئله‌ی شادی‌ها و غم‌ها تقلبی
عقیده و رنگ‌ها تقلبی
نعره‌های همه جنگ‌ها تقلبی
آیینه و بلندی قدها تقلبی و
چیدمان افتخار و ننگ‌ها تقلبی
[هوک]
سر تکون بده، شاید ننگی از شهرمون بده
سر تکون بده، شاید به هم خورد دستمون گره
تأیید و بی‌خیال، نذار که بمونه مغزمون طلسم
سر تکون بده، تو این بی‌ریتمی قلب‌مون گرفت

[همخوان]
مستم، مستم، جلومو نگیر بذار رد شم
سر گیجه توی لحن صدامه
این موسیقی دوربین ثبت لحظه‌هامه
مستم، مستم، جلومو نگیر بذار رد شم
سر گیجه توی لحن صدام
این موسیقی دوربین ثبت لحظه‌هام