[Verse 1: Necip Mahfuz]
Zihnim bir çöplük kadar dolu git öksür içim yalan dolu
Hesabım kabardı küllükler hiç boş kalmıyor
Yoğun düşünce basit mantık tutmuyor kolum
Bitmiyor yolum işitmiyor kader diyor sığ denizde boğul

İstedim tükenti tüm alternatiflerim
İçindeydim sislerin
Biçimlendim en baştan, 'Bir hiçim' dedim
Benim dışım vezir içim tebaa
Ne pis bela bu baştaki
Palazlandı nefreti cengaverin

Haysiyetten eksilt cenk yolunda teksin
Binlerce not var panolar için fakat raptiyeler eksik
Kal diye ses kestim pes ettim nefessiz
Habis şeytanlar eskittim yüzde yüz haklıydım da ses kestim

İnançlar artık doyurmuyor başarmama azmimi
Yine de bir gün elbet süslerim güllerle kabrini
Sana bıraktım takdiri sen söyle sen anlat
Bu şarkı sırtımdaki kamburumun takdimi

[Verse 2: Ados]
Sıtkı sıyrılanın kaidesi
Faidesi zaman demek hayat abidesi
Saldır aklım bilinçaltı hafiyesi
İnsanın zor hayatında boş mübadelesi (ziyan)
Tütün sarmak adam vazifesi
Küllüm olan yanık faziletimi topla getir
Hissiyatı reenkarne et ve naz etmesin
Çark etmedim hiç benimki bir ruhun mücadelesi

Kanımı saç çıkmasın sesin
Kesik başa konan bitin ağır hezimeti hayat
Kurgu yok dünya ringine çık ve ter at
Hasbelkader dağılır surat olur helak

Felaketin başı insan değil de ne
Tabut dolgusuyum kibir gelip değme çehreme
Ömür kafi yaşayamazsam da bir yüz sene
Gözüm gördü yeter bu gün dahi kalmak istemem

[Nakarat X3]
Elini yüreğe koy ve sarıl hayata
Hayata bak alkışla ayakta
Bu kadar iyimserlik fazla
Gerçekçi ol ve hatırla anlattı satırlar