[Hook]
Life's a bitch and then you die...
I woke up early on my born...
Life's a bitch and then you die

[Verse 1: Patron]
Ey kaderimin gölgesi, bilmedim hiç çöl nedir?
Ama hissettim bu çaresizliği ve kimseler görmedim
Aylarca yalnız başıma kaldım, def edip endişeyi
Kainatta bir noktayım şimdi, deniz rengindeyim
Her şeyi bırak akışına, bırak Dünya karar versin

Al kendini karşına, kal yeter ki hayatta!
Sen ne istersen hayattan, gözlerini yummadan yap
Kim umursar evrende senin, Dünya'nda kum kadar
Umutların yeşermеzse hayat döner ızdıraba
Giden gеlmez geri hiç, aldanma kayıp ruhlara
Dön bir çocuk yıllarına, gökyüzünün korkusuna
Hayalinden uzaktaysan sil, yeniden başla

Çünkü böyle bir şey yaşamak, kağıt parçasına basılır
Her gün Dünya'da haksızlık ve cinayet
Ve asıl acı olan, biz buna alışığız
Gazeteni fırlat çöpe, devam et

[Hook]
[Verse 2: Hayki]
Umut bitti, mutluluk demir sandıkta kitli
Gam dolup taşarken kadehler, huzur çekti gitti
Belki yaşadık der, güler geçeriz, neşeyle öldüğümüz an
Uzak ve mavi o yerde, huzuru gördüğümüz an

Nefreti gömdüğümüz an, kopar bütün düğümler
Bir varız bir yokuz, nasılsa bu bilinmez
Alıp bavul gidilmez ki, kabul et kalıp
Hayatın ağzından içtikçe acıyı, sükunet sanıp

Sevgin şaşırtmasın seni, felek taşırtmasın çile
Sorma gülen nasıl güler, yürü takılmadan düne
Var mı yakılmadık yürek dayan, yıkılmadan diret
Yükün kadar dile, henüz dokunmadın dibe

Hani yoklar, hadi toplan, boşver korkma
Koş daha, çok var, hatana gülüp hoş der dostlar
Yol ver, mutlak ki ölüm tadacak bizi
Ben efkarlardan güneş ettim, bir gün yakacak sizi

[Hook]

[Verse: Saian SS]

Benim için umut yok, sela var çarşıdakinde
Ve de kuru kanla beslenen edebiyat, pantolon cebimde (yeah)
Öldü bütün çocuk yazlar, ben kargışlanmışım
Yazdığım onca bala da kan damlamış, ama ben alkışlanmışım
Yazdığım şiirlerden geçer, evimin kapısındaki phantom
Dişimi sıkıp çalarım ıslık, o da benim Kırık Kanto'm
Bizler, ayağa sokakla kalkan çocuklar yıkılmazdı
Şarkılardan öğrenmiştik; gence kurşun sıkılmazdı!

Kabzamızı gülle donattık, namlumuzda hazan
Ben bir süper kahramadım, kendi pelerinime şiirler yazan
Tersine çaldı bandomuz, ağzımızda marş lekesi
Genzimizi yaktı yeminler, dinmedi fakat mavzer sesi