Σ΄ένα γράμμα κλειστό της ζωής μου το δράμα
Να γινότανε θαύμα και να ήσουν αλλιώς
Παραλήπτης κανείς στο μηδέν η ουσία
Εσύ είσαι η αιτία που νυχτώνει νωρίς

Πια δεν επιμένω τ΄όνειρο χαμένο στη σκιά σου
Των ματιών σου μάγια στο κορμί σημάδια
Φύγε το πρωί ήλιος που θα βγει

Δες ποιαν αγάπησα και θυσιάστηκα
Να΄ναι οι χαρές μου μια στιγμή
Δες ποιαν αγάπησα τρελός που σ΄άφησα
Να΄σαι στο είναι μου πνοή

Να΄χα δύο ζωές και αγάπη καμία
Να μη δω τρικυμία ναυαγός μες στο χθες
Τώρα που μ΄αγνοείς με κρατάει η ελπίδα
Θα γυρίσω σελίδα στην καρδιά μου δε ζεις