Χάρτινος ο κόσμος, ψεύτικος ντουνιάς
Όμως το τραγούδι ξέρει πού πονάς
Μόνο στο ρυθμό του είναι νόμιμο
Το ανυπότακτο που κρύβω και το φρόνιμο

Βήμα κι άλλο βήμα, βήματα παλιά
Ο χορός ανοίγει σαν την αγκαλιά

Κοίτα με στα μάτια, πάτα όπου πατώ
Κράτα με καλά απόψε, μην αναληφθώ

Πότε σαν πουλάκι, πότε στα δεσμά
Όλη η ζωή μου ένα ξάφνιασμα
Νοιώθω πιο δικό μου ό,τι έχασα
Κι όσα έχω δε μου κάνουν και τα ξέχασα