Σαν φεγγάρι που τις νύχτες αλητεύει
Η καρδιά μου στο σκοτάδι ταξιδεύει
Κάτι ψάχνει για να βρει

Το ποτήρι μες στα χείλη μου ραγίζει
Ένα σώμα που πονάει τραυματίζει
Και ν' αλλάξει δε μπορεί

Μου μιλάς μα νοιώθω μόνος
Σαν δραπέτης φεύγει ο χρόνος
Και τον ψάχνεις στην στροφή

Μου μιλάς μα νοιώθω μόνος
Φίλος μένει μόνο ο πόνος
Δεν υπάρχει επαφή

Σε κοιτάζω μες στα μάτια δεν με βλέπεις
Τη ζωή μου στο λεπτό την ανατρέπεις
Και δεν έχεις τι να πεις

Κι όλο ψάχνω μες στο χάος που με ζώνει
Βλέπω πλήθος κι όμως είναι όλοι μόνοι
Μένει ο ήχος της σιωπής