Στα όχι δεν τολμώ αλήθεια πια να πω
Στο ψέμα μου ζητώ βοήθεια
Τα όχι σου σιωπή το τέλος πριν να’ρθεί
Δε γίνεται η αρχή συνήθεια

Ξέρω ότι με πρόδωσε, αλύπητα με σκότωσε
Τα όχι και τα ναι μου, μόνος μου εγώ
Μ’ ενοχλεί ο εαυτός μου, με μπερδεύει
Πόσο εύκολα μπορεί να σε λατρεύει
Πόσο δύσκολα τα λάθη σου τα ξέχασα
Μ’ ενοχλεί το φέρσιμο σου, με σκοτώνει
Τόσο γρήγορα το βλέμμα σου με λιώνει
Πόσο άργησα να νιώσω ότι σ’ έχασα

Τα ναι και η ψύχη πεθαίνουν για ζωή
Μα δε χωράνε πια στο σώμα
Τα ναι σου μια βροχή ελπίδα από γυαλί
Που βούλιαξε και αυτή στο χώμα

Ξέρω ότι με πρόδωσε, αλύπητα με σκότωσε
Τα όχι και τα ναι μου, μόνος μου εγώ
Μ’ ενοχλεί ο εαυτός μου, με μπερδεύει
Πόσο εύκολα μπορεί να σε λατρεύει
Πόσο δύσκολα τα λάθη σου τα ξέχασα
Μ’ ενοχλεί το φέρσιμο σου, με σκοτώνει
Τόσο γρήγορα το βλέμμα σου με λιώνει
Πόσο άργησα να νιώσω ότι σ’ έχασα