Hidra
Yabancının Mumu
[Verse 1]
Hangimizde vardı yürek hangimizdik gönüllü
Neden böyle sualler uykularımı sömürdü
3 yaşında tanıdığım yegâne dostum ölümdü
Kafanı takma yazdıklarıma insanoğlu ölümlü
Zifiri karanlıkta haykırır bu korku derinden
Kıyamet alametiyle yer oynardı yerinden
Günahlardan arındığım günah kokan nehirler
Bu şehrin dumanlı havası bi' tek beni mi zehirler
Bugün hayatın öğrettiği ne varsa unuttum
3-5 kuruş para yeterdi olmam için umutlu
Cebim boştu ilkokul dayaklarıyla çocukluk
Selam etti bundan ötürü yüz hatlarım donuktur
Aynalarda söylemişti rütbesiz bi' beşerdim
Parmak uçlarımla koca bi' kainatı deşerdim
Mutluluklar hüzünler hepsi gelip geçerdi
Ben sonbaharın ortasında gözyaşıyla yeşerdim

[Nakarat]
Bi' rüzgar oldu mutluluk geldi bi' daha esmedi
Bu çocukluğuma yaptığım kaçıncı bestedir
Tokatlarla gömdüm ömrü sokaklarda gördüm ömrü
Gördüklerimi yazarken de şahit oldu ses telim
Fatih oldu kaybeden ve tarih olup dirildim
Bu sahilin kumundaki anılarım da silindi
Sorma artık beni bırak bu candan ümit kesildi
Yabancının mumu karanlığın esiri
[Verse 2]
Şehre karanlık çöker ve herkes evine dönerdi
Bense hep yaşattığım şu kuşkularıma söverdim
Hiç kimsenin hayatında değildim ki önemli
Yabancının mumu yatsı olmadan da sönerdi
Mum sönünce ölene dek dostum oldu karanlık
Bilinçaltım kabullendi duyduklarım yalandı
Ben bi' başıma kalandım şu hain kısır döngüde
Ve her nedense tebessümleri mutluluk sanardım
Çok küfürbaz olduğum için yalnız geçti hayatım
Yine de mırıldandım: "Sikeyim böyle hayatı"
Beni bu denli değiştiren o ölüm kokulu bayandı
O başka şehre taşındığında yine bu kaleme dayandım
Zor da olsa dayandım ve ölümlerden uyandım
Mahalleyi inletsem de bi' tek annem duyardı
Dizim kanardı annem derdi: "Yapma oğlum uyardım"
Kalbim kanıyo' şimdi annem beni cennetten duyar mı?

[Nakarat]
Bi' rüzgar oldu mutluluk geldi bi' daha esmedi
Bu çocukluğuma yaptığım kaçıncı bestedir
Tokatlarla gömdüm ömrü sokaklarda gördüm ömrü
Gördüklerimi yazarken de şahit oldu ses telim
Fatih oldu kaybeden ve tarih olup dirildim
Bu sahilin kumundaki anılarım da silindi
Sorma artık beni bırak bu candan ümit kesildi
Yabancının mumu karanlığın esiri
Bi' rüzgar oldu mutluluk geldi bi' daha esmedi
Bu çocukluğuma yaptığım kaçıncı bestedir
Tokatlarla gömdüm ömrü sokaklarda gördüm ömrü
Gördüklerimi yazarken de şahit oldu ses telim
Fatih oldu kaybeden ve tarih olup dirildim
Bu sahilin kumundaki anılarım da silindi
Sorma artık beni bırak bu candan ümit kesildi
Yabancının mumu karanlığın esiri