[Verse 1]
Bu semte yağmur ol bugün ve güneşi bi daha getirme
Bana sevdiğin adamı değil gülüşlerini betimle
Bu lanet olası masalı istemezdim böyle bitirmek
Var etmekten daha da zordu dev bi aşkı yitirmek

Tam ne istediğimi anlatırken susma sırası bana mı geçti
Kara bir leşti gölgen her gün delip geçti yaramı deşti
Patikadan bir saraya geçti hangi yürek parayı seçti
Sen gülüp de uyurken ben her gün akla karayı seçtim

Her günah bir uyku bundan dolayıdır ki uyanamam
Ses tellerim kopsa dahi eminim ki duyar anam
Bu yana bak ölebilirsin şarkılarımı duyamadan
Oysa elini sıkıca tutmak inanmaktı bu yalana

Benim yüzümü arama hiç bir terk edilme sahnesinde
Ölümsüzlük anneannemin ahşap kokan rahlesinde
Görenler bana saf desin de bilmiyorlar hiçbi' şeyi
Sen olmadığın halde yüzünü karalamıştım kaç resimde

[Nakarat]
Yok bu adam neyi anlatıyor
Ah yürüdüm kalmadı yol
Ve benimle de yanmadı o
Anladım anlamı yok
Bu adam neyi anlatıyor
Ve hayat yine tam yarı yol
Onu tek bu adam tanıyor
Ben anladım, anlamı yok
[Verse 2]
Hayatın kervan saraylarına yaslanan bir konuktum
Ölümü çok büyüttün altı üstü tek bir soluktu
Dinliyordun ne anlatsam sesimse hep boğuktu
Bilmiyordun sen varken de ellerim hep soğuktu

Kalem benim yokluklarıma bulamaz asla bir şahit
Ben karanlık biriyim benden uzaklaş ve ışığa git
Bu yalnızlık ölüm değil lakin ölümün eş hali
Hiç bir ismin ahengiyle kıyaslama bu beş harfi

Yatağım sigara koktuğundan uykularda zorlaşıyor
Serçe tüyünü hasret adam dizlerinde yol taşıyor
Yol taşıyor denizlerden akşam üstü şiirlerini
Yazıp yazıp yürüyor adam ve halen bir yoldaşı yok

Odamın perdelerini söktüm yine de güneş doğmuyor
Zaten artık karanlık bu garip ruhu boğmuyor
Eylül ayı bu dokuz köyün tek birinde doğru yok
Küçümsediğin kalem benle bir şaheser doğuruyor

[Nakarat]
Yok bu adam neyi anlatıyor
Ah yürüdüm kalmadı yol
Ve benimle de yanmadı o
Anladım anlamı yok
Bu adam neyi anlatıyor
Ve hayat yine tam yarı yol
Onu tek bu adam tanıyor
Ben anladım, anlamı yok