[شعر ۱]
ما بزرگ و نادانیم
مثل گاو می نوشیم
مرتعی سرابی را قحطی است و می دانیم
گریه غرق خواهد کرد اسب های آبی را
هم درشت و غمگینیم
هم سیاه و بدبینیم
هم برای آبادی قطره ای نمی باریم
هم نگه نمی داریم حرمت خرابی را

[قبل ترجیع بند ۱]
شب که می شود خوابیم
صبح و ظهر هم خوابیم
عصر هم که تا شب خواب
شب دوباره تا شب خواب
توی خواب می بینیم روز آفتابی را

[ترجیع بند]
خوب، خوب و خوشبختیم
خشک و سفت و سرسختیم
ما در اوج تنهایی
چون زنان هرجایی
خوب خوب می دانیم راه دوست یابی را
گاو، اسب، انسانیم
حافظان عرفانیم
حامیان زن هستیم
بندگان تن هستیم
پاس، پاس می داریم عشق رخت خوابی را

[شعر ۲]
علم درنوردیده
ساختار پیچیده
جاهلان فهمیده
ما ربات ها روزی
درک می کنیم آیا فهم اکتسابی را؟
مفلسیم در خوردن
ممسکیم در مردن
ما که از خسیسان و جمله کاسه لیسانیم
ترک می کنیم آیا این گدا مآبی را؟

[قبل ترجیع بند ۲]
رخت بخت پوشیدیم
مثل گاو نوشیدیم
مثل اسب کوشیدیم
مثل اشک جوشیدیم
گریه غرق کرد آنگاه اسب های آبی را

[ترجیع بند]
خوب، خوب و خوشبختیم
خشک و سفت و سرسختیم
ما در اوج تنهایی
چون زنان هرجایی
خوب خوب می دانیم راه دوست یابی را
گاه اسب، انسانیم
حافظان عرفانیم
حامیان زن هستیم
بندگان تن هستیم
پاس، پاس می داریم عشق رخت خوابی را

[خاتمه]
از اساس استادیم
در جناس استادیم
فاضلیم در دانش
فاضلیم در خوانش
ارج می نهیم اما شعر فاضلابی را