Daniel Kvammen
Ingen vega utanom
Eg og du me har blitt vaksne ilag
Kava lenge på i ein gudsforlatt dal
Og eg var der då du sto på kanten i Vietnam
Og eg var der då du mista han far
For når det raknar for deg
Så let eg det rakne eg med
Hugsar du den gongen eg raserte stugu di?
Drita full og høg på sjalusi
Eg hugsa korleis du ikkje sa eit ord
Eg hugsa berre kor jævlig hardt du slo
Og om det raknar for meg
Så let du det rakne du med
Og her ein dagen såg eg at du hadde blitt ein mann
Ein som ikkje berre vil, men ein som også kan
Og då tenkte eg på meg og deg
Og alt me skulle brenne ned
For når det raknar for meg
Så let du det rakne du med