Ebru Gündeş
Biliyorsun
Hayat bazen öyle insafsız ki
Küçük bir boşluğunda yakalar
Hissettirmez en zayıf anında
Seni ta yüreğinden yaralar

Ellerin kolların bağlansa da
Başında kasırgalar kopsa da
Sen tüm gücünle karşı koysan da
Seni acımaz sevdaya salar

Sen de benim kadar gerçekleri görüyosun
Beraber olamayız benim gibi biliyorsun
Bir başka dünyanın insanısın yavrucağım
Sen kendi dünyanın toprağında büyüyorsun

Haklisin biraz gec karsilastik
Oysa hic konusmadan anlastik
Bazi seyler var ki söylenmiyor
Biz senle sözleri susarak astik

Insan acilarla kivransa da
Ve o askla bir daha dogsa da
Dünyasini yeniden kursa da
Düslerle gercekler ayri ayri yasar