Ebru Gündeş
Tövbekar
Genç yaşımda yıktı beni kederler
Kendi kaderimle sitemkâr oldum
Ağlayan sonunda güler dediler
Ömrümce gülmedim isyankâr oldum

Sevgilim akıttın hep gözyaşımı
Dağlara dağlara vurdum başımı
Ölmeden diktirdim mezar taşımı
Sonunda sevmeye tövbekâr oldum

Anladım hayatın bütünü rüya
Dostluklar yalandır sevgiler riyâ
Kızdım, getiren beni dünyaya
Anama babama sitemkâr oldum