Πήρα τη μορφή σου, κι έφυγα ξανά
Με τη θύμησή σου βόλτα στα στενά
Μύρισα τα μαύρα τα σγουρά μαλλιά
Κι ένιωσα τον πόνο να με τυραννά

Δε σε χρειάζομαι, δε σε χρειάζομαι
Θέλω μονάχος τα φανάρια να περνώ
Δε σε χρειάζομαι, κι ούτε που νοιάζομαι
Σε ποιο σοκάκι θα με βρει το πρωινό

Τώρα σου μιλάω κι είσαι μακριά
Θέλω να σ’ αγγίξω μόνο μια φορά
Να ξαναγυρίσεις να σε δω ξανά
Να ’χω τη φωνή σου να μου τραγουδά

Δε σε χρειάζομαι, δε σε χρειάζομαι
Θέλω μονάχος τα φανάρια να περνώ
Δε σε χρειάζομαι, κι ούτε που νοιάζομαι
Σε ποιο σοκάκι θα με βρει το πρωινό