Μου μίλαγες θυμάμαι για ταξίδια μακρινά
Κοιτούσα παγωμένος τα σημάδια σου στο χέρι
Αυτός ο δρόμος σου `λεγα δε βγάζει πουθενά
Μια νύχτα έσβησες κι εσύ όπως σβήνει ένα αστέρι

Καλό ταξίδι να `ναι φίλε το στερνό σου
Θα πούνε στις ειδήσεις τ’ όνομά σου κι έναν αριθμό
Τ’ όνειρο φίλε μου δεν ήτανε δικό σου
Στο δάνεισαν μ’ αντάλλαγμα ένα θάνατο αργό
Οι φίλοι σ’ είχανε ξεγράψει το τέλος σου είπαν δε θ’ αλλάξει
Κι αν κάποιος θα βρεθεί να κλάψει
Θα `ναι μονάχα η μάνα σου

Δεμένα τα όνειρά σου σαν καράβια στο μουράγιο
Μονάχα η σκόνη έλεγες πως σου άνοιγε πανιά
Μια νύκτα από κείνες που δεν είχες πια κουράγιο
Σαλπάρισες μονάχος κι έκοψες τα σκοινιά

Καλό ταξίδι να `ναι φίλε το στερνό σου
Θα πούνε στις ειδήσεις τ’ όνομά σου κι έναν αριθμό
Τ’ όνειρο φίλε μου δεν ήτανε δικό σου
Στο δάνεισαν μ’ αντάλλαγμα ένα θάνατο αργό
Οι φίλοι σ’ είχανε ξεγράψει το τέλος σου είπαν δε θ’ αλλάξει
Κι αν κάποιος θα βρεθεί να κλάψει
Θα `ναι μονάχα η μάνα σου