Notis sfakianakis
Έφυγες (Efyges)
Έφυγες κι έγινε η ζωή καταστροφή
Κι έχω ανοίξει με το χάρο αλισβερίσι
Μ' ένα καρφί μέσα μου έχεις σταυρωθεί
Και το αντίο σου στον τοίχο μ’ έχει στήσει
Πάνε δυο μήνες που από μένα έχεις χαθεί
Κι αυτοί οι δυο μήνες χρόνια έχουνε κρατήσει
Έχω του κόσμου όλες τις πίκρες χρεωθεί
Κι εσύ τα όνειρά μου τα `χεις ξεπουλήσει

Το σ' αγαπώ σου ήταν για μένα προσευχή
Κάθε φιλί σου μ' έστελνε στους αθανάτους
Έφυγες κι εγώ έχω καταδικαστεί
Να γεύομαι μία ζωή χίλιους θανάτους

Έφυγες κι έδυσε ο ήλιος ξαφνικά
Κι οι νύκτες γίναν μια σκληρή δοκιμασία
Μοιάζουν τα όνειρά μου να `ναι δανεικά
Εσύ κι η μοναξιά μου μια συνωμοσία
Έφυγες κι έπαψα να νιώθω δυνατός
Μου λείπεις λίγο, μα μου φαίνεται αιώνας
Μακριά σου είμαι λαβωμένος αετός
Και η ζωή μου ένας ατέλειωτος χειμώνας

Το σ’ αγαπώ σου ήταν για μένα προσευχή
Κάθε φιλί σου μ' έστελνε στους αθανάτους
Έφυγες κι εγώ έχω καταδικαστεί
Να γεύομαι μία ζωή χίλιους θανάτους