Notis sfakianakis
Τα ποντίκια (Ta Pontikia)
Το καράβι όταν μπάζει
Τους καπεταναίους ρώτα
Πριν αρχίσει να βουλιάζει
Τα ποντίκια φεύγουν πρώτα
Σε μια βάρκα να τρυπώσουν
Σε μια τρύπα να κρυφτούνε
Το τομάρι τους να σώσουν
Κι ας τους άλλους να πνιγούνε
Εδώ το σύμπαν καταρρέει
Κι εμείς το παίζουμε ωραίοι
Του καραβιού οι αρουραίοι
Με καράβι που βουλιάζει
Και με ποντικούς γεμάτο
Η πατρίδα τώρα μοιάζει
Κι όλο πάει για τον πάτο
Έτσι μου ‘πε τις προάλλες
Ένας ποντικός δυο μέτρα
Που κατέβαινε τις σκάλες
Γαντζωμένος σε μια πέτρα
Εδώ το σύμπαν καταρρέει
Κι εμείς το παίζουμε ωραίοι
Του καραβιού οι αρουραίοι