Emre Aydın
Sensiz İstanbul’a Düşmanım
Kelimelerden alacaklı bir sağır gibi
İçimi döktüm bugün, yokluğunla konuştum
Tutsak gibi, enkaz gibi, kendim gibi
İçimden çıktım bugün, içimle konuştum

Yüzünü ilk kez gören bir çocuk gibi
Gördüm, kendimi gördüm
Kırıldı ayna paramparça

Paramparça ne varsa kadınım
Yokluğunda kaç damla gözyaşı eder adın
Ne olur gel, gel, gel, gel
Ben sensiz İstanbul'a düşmanım

Kestiğim ümitlerden yelkenler yaptım ama
Yokluğunda ne gidebildim ne de kaldım
Gerçek miydi tutunmaya çalıştıklarım
Hediye süsü verilmiş ayrılıklarım

Yüzünü ilk kez gören bir çocuk gibi
Sustum, kendime kızdım
Kırıldı ayna paramparça

Paramparça ne varsa kadınım
Yokluğunda kaç damla gözyaşı eder adın
Ne olur gel, gel, gel, gel
Ben sensiz İstanbul'a düşmanım