Bir çocuk parkıyım; sessiz ve kederli
Salıncaklar içinde yok hiç kimsesi
Arsız bir çocuk gibisin; şımarık ve tatlı
Sana her şeyimi vermek; içimdeki kıpırtı

Gün gelir kapımdan bakıp içeri girersin
Gün olur bu ıssız yeri terk eder gidersin

Sessizliğin dışından bir ses seni bana getirdi
Karanlığın içinden bir ışık gökyüzüne yükseldi

Yaşlı banklar üstünde birkaç ıslak sayfa
Bir hayaletin izini taşıdı yağmura
Unuttuğum kolyem bir bebeğin koynunda
Senin silik ismini duyurdu yaşama

Gün gelir kapımdan bakıp içeri girersin
Gün olur bu ıssız yeri terk eder gidersin

Sessizliğin dışından bir ses seni bana getirdi
Karanlığın içinden bir ışık gökyüzüne yükseldi
Aşk bomboş bir park
Aşk bomboş bir park şimdi

Aşk bomboş bir park şimdi
Aşk bomboş bir park şimdi
Aşk bomboş bir park şimdi
Aşk bomboş bir park şimdi
Aşk bomboş bir park şimdi