Şebnem Ferah
Ay
Ay ışığına vuruldum ben
Çok uzaklarda olsa da
Sonumuzu bile bile seviştim ben
Artık gece hiç olmasa da

Ay ışığına vuruldum ben
Başka dünyaya yansa da
Çok zor geçen günün ardından uyurken ben
Odam hep ışıksız kalmışsa da

Bu ev artık yuva değil
Bütün eşyalar üst üste terketmeden önce