Πάλι βλέπω πως ξημέρωσε
Στον πόνο μ’ έδωσε η θύμησή σου
Επικίνδυνη εξάρτηση με κάθε ανάμνηση
Απ’τις στιγμές που ζούσα τ’όνειρο μαζί σου

Πάλι η νύχτα δε περνά
Η σκέψη σου πονά
Κι εγώ απ’ το μηδέν στο πουθενά
Πάλι σε φέρνω στο μυαλό
Ξεσπάω σ’ ότι βρω
Ν’αλλάξω τη ζωή μου δεν μπορώ

Πάλι η νύχτα δε παλεύεται
Ούτε γιατρεύεται ό’τι πονάει
Όσα γύρω σε θυμίζουνε, με συγκλονίζουνε
Και το μαχαίρι στην πληγή ξαναγυρνάει

Πάλι η νύχτα δε περνά
Η σκέψη σου πονά
Κι εγώ απ’ το μηδέν στο πουθενά
Πάλι σε φέρνω στο μυαλό
Ξεσπάω σ’ ότι βρω
Ν’αλλάξω τη ζωή μου δεν μπορώ