Elimde yolu kaybetmiş ipimle boyunlardayım
Sıkıyorum ruhları avuçlar gibi kumaşları
Elimde bir umut var
Eflatuna boyalı serseri bulutlar?
Kürenin içine hapsolmuş kralları güldürüyorlar
Bukowski ah canım Bukowski
Kuduruyorum içtikçe dünyayı kutlamalar başlar
Melekler kendilerine kaçacak bir delik arar
Yürüyorum boşlukta adımlarım
Dokunsan yeryüzüne iniş var
Köklerime değdiğimde orada müthiş bir güç var
Alıp sırtıma yaralı bedenimi
Elimde kendimle (Ağır adımlarla) kaybolmuşum
Karnavala karıştığımda yok olmuşum
Niye düştü dolunay?
Saçılmış bin parça ışıklar
Dağılan güzel yüzü artık gülmüyor mu?
Niye küstü tüm kuşlar?
Konuşmuyorlar benimle
Tüm şefkatli bulutlar sere serpe üzerimde
Elimde bir masalın ucu
Kaf dağın ardına bir yolcu
Önümde devler canavarlar
Arkamda kim var?
Beni sana getiren o eşsiz düzen var ya