Κοίτα πως με ησυχάζει που σ’ άκουω και σήμερα
Βρήκα μια αφορμή να πάρω κάτι να σου πω
Είναι τα αισθήματα μου σαν θηρία ανήμερα
Κι ούτε ξέρω πως τ’ αντέχω και τα συγκρατώ

Ποιος από τους δυο τολμάει αυτήν την πρώτη πρώτη κίνηση
Μια λέξη, ένα χάδι, έτσι για αρχή
Κι όπου θέλει ας μας παει αυτή η δυνατή συγκίνηση
Πόσο θα θελα να γίνει λίγο πιο ακατάλληλη η σκηνή

Μες στο γέλιο σου, στο βλέμμα, κοιτά πως ταξίδεψα
Μου χαρίζεις λίγο χρόνο μα πολύ χαρά
Μ’ ένα απλό καφέ μαζί σου, κοιτά πως ξεδίψασα
Τώρα που έμαθα πού μένεις να έρχομαι συχνά

Ποιος από τους δυο τολμάει αυτήν την πρώτη πρώτη κίνηση
Μια λέξη, ένα χάδι, έτσι για αρχή
Κι όπου θέλει ας μας παει αυτή η δυνατή συγκίνηση
Πόσο θα θελα να γίνει λίγο πιο ακατάλληλη η σκηνή