Ezginin Günlüğü
Sevgi Duvarı
Sen miydin o, yalnızlığın mıydı yoksa?
Kör karanlıkta açardık paslı gözlerimizi
Dilimizde akşamdan kalma bi' küfür bi' küfür
Salonlar, piyasalar, sanat sevicileri
Derdim günüm insan arasına çıkarmaktı seni
Yakanda bir amonyak, amonyak çiçeği
Of, yalnızlığım benim sidikli kontesim
Ne kadar rezil olursak o kadar iyi
Of, yalnızlığım benim sidikli kontesim
Ne kadar rezil olursak o kadar iyi
Kumkapı meyhanelerine dadandık
Önümüzde Altınbaş, Altın Zincir, fasulye pilaki
Ardımızda görevliler, ekipler, Hızır Paşa'lar
Sabahları açıklarda bulurlardı leşimi
Öyle sıcak, öyle sıcaktı ki çöpçülerin elleri
Çöpçülerin elleriyle okşardım seni
Of, yalnızlığım benim süpürge saçlım
Ne kadar kötü kokarsak o kadar iyi
Of, yalnızlığım benim süpürge saçlım
Ne kadar kötü kokarsak o kadar iyi
Baktım gökte bi' kırmızı bi' uçak
Bol çelik, bol yıldız, bol insan
Bi' gece Sevgi Duvarı'nı aştım
Düştüğüm yer öyle açık ki
Düştüğüm yer öyle seçik ki
Başucumda bi' sen varsın bi' de evren
Saymıyorum ölüp ölüp dirilttiklerimi
Of, yalnızlığım benim çoğul türkülerim
Ne kadar yalansız yaşarsak o kadar iyi
Of, yalnızlığım benim çoğul türkülerim
Ne kadar yalansız yaşarsak o kadar iyi