Eg har sagt det før, nå må eg sei det igjen
Eg har ni, eg har ni liv, og bare et igjen
Så når du spør meg om alt eg har gjort
Vett du at eg angrer så fort du har spurt

Men det begynte i det Herrens år 1835
At eg blei født av en doktor gjennom hans eksperiment
Eg er en blanding av litt av kvert
Men det er vel ingen tvil om at eg må vær halvt katt

For når eg helser på folk eg treffer på min vei
Kan de sjå på meg stygt
De kan peike og sei: "bastard"
De kan sjå på meg stygt og sei: "bastard"

Men fram til eg var 13 levde eg kun på et liv
Det var langt, men ikkje så langt, eg kan leva på ni
Og kor enn eg går blir det sagt at eg har uflaks
På grunn av at eg er svart

Eg brant kastanjer på gatå, men eg fekk ingen kunder
"Kom og kjøp! kom og kjøp!"; Nei, eg trengte et under
Eg blei tatt hånd om av en viss Mr. Kaizer
Han er den stolte eier av verdens tyngste siameser

I liv nummer seks tok eg sjølvmord
I nummer sju lige så
Og i liv nummer åtta lev eg nå
Og tatt i betraktning at eg er 65
Må eg ha vært et ganske godt eksperiment
Men, nei, nå ser eg fram te den dagen det tar slutt
Det er'kje så bra med ni liv som du kanskje sko ha trudd
Og alt eg ber om er en kiste eller to
For eg angra på det mesta eg har gjort

Henry er'kje prest og ingen av oss er klokker

(Den som spår i Mr. Kaizer sin kabal
Eller håner sin konge i en katedral
Den skal sjøl hogga av nakken med sitt eget sverd
Og han vil i all ettertid bli kalt "bastard")