[Verse 1: N.A.G]
Shpesh e kujtoj veten se jeta 'osht e 'shtirë
Sidomos kur t'mundohesh me plotësu' çdo dëshirë
Gjithmonë përpara, kurr si kom kthy sytë
Se m'kujtohen dit', kur 'durt i kom zhytë
S'kom me kon' me fol, po s t'flas me fletën
S'kom kujna' me ju' drejtu' kur e kërkoj t'vërtetën
Flas me zotin, po nij veç qetësi
Flas me veten po mashtrohna n'Hennessy
Lypa gjithka', po kërkun pare s'gjeta
Thojnë se pasuria vjen kur, derdhet njersa
E kapi kacin ama' s'muj me punu
Po pres naj kush prej qiellit, pare me m'gju
Thojn se jeta osht kurv, po kët' kurv e kom nda
Pe' shëtiti botën, tjera kurva me pa
Jom' 19 vjet me ligj,e 90 me mend
Munohna' mos t'gaboj se plaga ma von' dhemb

[Verse 2: Unikkatil]
Tash dej' sa i gjuj drejt kto rima dost, sa zemra i preka
Unë shprehi ngushllime', për ata që i ka rrok' deka
Do pi tyne' t'afërm, kushëri a vllazni
Shpirti n'paq dost, ma n'fund kanë liri
Ndërrimi jetës shpesh o pshtim pi, seneve ma t'kqija
Që për gjintë e ftoftë që, s'din ça 'osht dashnia
Gjinja shpesh po thojn ej, shqipe qa t'ka gjet
Sa shumë e hapi gojën si mu pas lodhë me jetë
Besa nuk jom lodhë po, m'u ka bo sfidim
U myta t'ju dhan' msim qysh, me bo përparim
Dihet që osht 'shtir kur kurgjo nuk 'osht mirë
Për Shqipet që jan' n'lloç dost ti dheze ka' ni qirë
Thom t'qifsha milicin po, p'e thom për arsye
N'zot kape gjykatësin, allahile pshtjye'
Mas pari dojke mu, plot padia dost me m'qel
Sun' 'um preki mu, 'tash don vllavin me ma mshel
Thojn e vërteta dhem po, ma han' karin tem
Çkado që t'na ndodhë na' apet i majm' kto men'
Mytem' me gjak t'nxeht' ndjekim zot, e jo fetë
Kqyrma lotin 'tem tu kacafyt me jet'
[Verse 3: Cyanide]
Kur të sheh ni njeri n'ni qosh, tu' i numru' tespitë
Mos gabo me ju afru', e men' mos i shit
Se ka mu kan n'menime ball për ball tu i dal' mërzis'
Se ti s'je ai që kupton, s'ja din' gjuhën poezisë
Hapat, e fundit, po m'doket je ka i bon'
Po lyp fat e lumturi, nëpër botën që s'mbaron
N'kët jet' të vyjn shum' sene, për me pas veç pak
20 vjet n'bëth i bona, p'e nij veten sikur plak
Hala, la, m'vyn shum' sene n'jet' për m'i pa, pa
Do rrepera që duhet m'i sha, sha, e do tjerë duhet m'i vra, vra
Po kush karin don bela, bre vlla, le' ma ndërroja formën zemrës
Ni her n'jetën ton', respekto trupin e femrës
Ni her n'jetën ton', në zemër mos e therr
A thu' a ka m'u kall, për së gjalli në ferr
Për mëkatet qe i kam bo', e të mirat që s'kom mujt
Atij që ja fika derën, që pi' at hershit 'osht tu vujt'
Ajo që tash' shton killa asaj, menjen ja kfilla
Qilipir nuk ka kurrsen, jetojmë në rrethana të tilla
Jetojmë për të mira, që për ton jetën i presim
Tu e dit' që s'kem m'i pa kurr', deri sa të vdesim
Shpresa ardhmëris', 'osht kuptimi i fjalës jetë
Kurse Zoti 'osht arsye që kjo jet' s'osht e vërtet'
Jetojmë sikur në andërr, fatin se kemi n'dor'
Dosti jem thot' jeta 'osht film vizatimor
M'u nal e me menu', keq nuk i bjen
Ndoshta me ni laps ditët dikush njo' ka njo' t'i bjen
U nala ni' dit', tu fol me ni' tip
Ish' kan' ni' fmi' i vogël që meniherë u rrit'
Tha çudi qysh krejt rrenat, në të vërtet' po mbështeten
Jeta s'paska kuptim i thashë koha e bon t'vetën
Mirëpo kur të rrxohesh, e kur të merr malli
Dije unë përmi' kry tonin ka e kalli jom'
Edhe kur t'bohet jeta monoton
Kqyr të nalt e thirrma emnin un e ni zanin ton
Se çdo minutë të jetës që, me ty kom kalu'
Më kujtohet çdo minutë n'jet, kurr s'kam m'i harru'
Ftyra jote n'menjen teme përgjithmon' u vizatu'
Dej' sa trupi m'kalbet n'dhe, shpirti engjëll mbi krah' tu'
[Verse 4: B52]
Noshta' që u rrita pa babë, erdha n'qit minutë
Noshta' që u rrita me muta, jom' edhe vet' mut
A thu' pse mu qi nana', jom' ka kacafytna me jet
A thu' pse ju qi nana', n'droga jon' shum' vet
A thu' pse ky sistem, kërrkuj s'pi pëlqen
Ton' ditën panik, naj i zi mos po vjen
Tu' u rujt mos po m'nxen e po m'qihet puna
Edhe pse erdha n'Bronx, kurr s'u nal' dhuna'
Dikur i kisha dy gishta, tashti i mesmi po fol'
Maroma ni' viz', se me jet' jom' lodh
E s'foli me zot, se menjen e kom' vendos
Kam m'u hakmarr me dur' t'mia, me dur' ka me varros
N'industri, kta thojshin' që s'jom kërkush
Tash s'foli për ta, veç ju qi nonën grusht
Se s'jini ardh n'nivel, me gjyku' dikon'
Fol kush po don, ja u qi nonën ja u thej' dhomt'