Άσαρκος:
Μερικές φορές, ακούς αυτές τις φωνές
Που σε μπερδεύουνε με τις κατευθύνσεις
Ειν’ απ’ αυτές τις φορές, που όταν θα ακούς τις φωνές
Θα βγαίνεις στην πόλη σου για νέες κατακτήσεις

Είναι παράλυτος ο κρατικός μηχανισμός
Οργανισμός Ευρώπης
Ελλάς, άνθρωπος άρρωστος, ετοιμοθάνατος
Πεινάς αλλά γελάς γιατί το νιώθεις
Σαν ένας από μας επιβιώνεις
Και κανένας από μας δεν κάνει πίσω
Η Ομάς εστί μία, βάζει τη φωτιά και στη φωτιά ορμάς
Κι εγώ μετά σ’ ακολουθώ και πιο μετά μ’ ακολουθάς
Κράτα με να σε κρατώ ν’ ανέβουμε το βουνό
Γολγοθάς δεν είναι
Το ‘χω κάνει με βαρίδια στα πόδια μου φίλε
Δίπλα μου μείνε ή από δίπλα μου φύγε
Το ποιος είμαι είναι θέμα δικό μου
Γαμώ το θεαθήναι
Κάθετα τα λόγια, Λόγος 90 Μοίρες είναι
Βήτα Πεις Ομάδα της Αθήνας, μιμήσου το μίμε
Θύρας 23 οπαδούς δεν απήγαγες ύπνε
Καθένας πήρε το δρόμο του κι όπου και να πήγε
Όπου φύγει φύγει, έφυγε κι εσύ μαζί του φύγε
Hatemost:
Κι όλο μου μιλάνε, ποτέ τους δε μ’ αφήνουν
Λόγια μού ψιθυρίζουν ολόκληρο μ’ ερεθίζουν
Είμαι σ’ ανησυχίες φωνές με καθοδηγούν
Στο δρόμο πειρασμοί, μα τα φρένα δε λειτουργούν
Είμαι σ’ άρρωστη φάση, οι φωνές γίνονται εικόνες
Είμαι σ’ άρρωστη φάση, φάση, ψίθυροι θαμώνες
Λόγια, κραυγές, φωνές, τρελάθηκαν οι ορμόνες

Pure Form:
Όρμα, η φωνή προστάζει και το κάνω
Ειμ’ ο κάθετος λόγος στην Αγνή του Φόρμα
Φέτος, το νέο έτος, χρονιά των δρόμων
Λόγος τοποθετημένος καθέτως
Χτύπημα στο στέρνο, η καρδιά να πάρει μπρος
Πάλι πίσω στη δουλειά
Τελείωσε η περίοδος χάριτος
Το φέρνω κι είναι τόσο καλά οργανωμένο
Είναι φωτιά στο φυτίλι, φιλοδοξίας φρένο
Μην το πουλάς, δεν παίζει να τα πάρεις
Είσαι λίγος κι ο τρόπος που ραπάρεις είναι Πάρης
Γιατί κοιμόσουνα, όσο εγώ ξυπνούσα κι ερωτοτροπούσα
Άσεμνα, στη δική μου μούσα, φτύστο
Η μούσα με προστάζει κι εγώ το ‘χω γράψει
Μπαίνω επόμενος μετά τον Χρήστο
Ενώπιος ενωπίον, σενάριο ανατρεπτικό
Νέος κύκλος επεισοδίων
Και νομίζω σ’ αυτό το σημείο μετά από τόσους χρόνους
Όταν μιλάω μ’ ακούς, η άποψή μου ζυγίζει τόνους
Όσων αφορά στο ραπ τουλάχιστον
Το ενδεχόμενο λάθους πια είναι απειροελάχιστον
Μη μπλέκεις στα χωράφια μας παράτα τα
Ημιαυτόματα μικρόφωνα
Ομάδα Μία, κι όπου πήγα τα τίγκαρα
Σχεδόν σα να κάνω θαύματα, ζωντανεύω κύτταρα
Hatemost:
Κι όλο μου μιλάνε, ποτέ τους δε μ’ αφήνουν
Λόγια μού ψιθυρίζουν ολόκληρο μ’ ερεθίζουν
Είμαι σ’ ανησυχίες φωνές με καθοδηγούν
Στο δρόμο πειρασμοί, μα τα φρένα δε λειτουργούν
Είμαι σ’ άρρωστη φάση, οι φωνές γίνονται εικόνες
Είμαι σ’ άρρωστη φάση, φάση, ψίθυροι θαμώνες
Λόγια, κραυγές, φωνές, τρελάθηκαν οι ορμόνες
Κι όλο μου μιλάνε, ποτέ τους δε μ’ αφήνουν
Λόγια μού ψιθυρίζουν ολόκληρο μ’ ερεθίζουν
Είμαι σ’ ανησυχίες φωνές με καθοδηγούν
Στο δρόμο πειρασμοί, μα τα φρένα δε λειτουργούν
Είμαι σ’ άρρωστη φάση, οι φωνές γίνονται εικόνες
Είμαι σ’ άρρωστη φάση, φάση, ψίθυροι θαμώνες
Λόγια, κραυγές, φωνές, τρελάθηκαν οι ορμόνες