ΒΗΤΑ ΠΕΙΣ | VITA PEIS
On Air (2011)
Hatemost:
Είναι το soundtrack της πόλης...
Και πάντα εκπέμπει σε κάθε γειτονιά...
Βάλε παλτό, φόρα κουκούλα
Κάνει ψόφο απόψε...
Να ντυθείς ζεστά
Είναι απλά άλλο ένα βράδυ ασυνήθιστο...
Κι ήδη άδειο ένα μπουκάλι
Εγώ κι εσύ
Τα κίτρινα φώτα
Ο δρόμος παραμένει δρόμος κι είναι στον αέρα ο λόγος
Άσαρκος:
Άλφα-Ωμέγα
Αρχή και τέρμα
Πρόλογος-επίλογος...
Στη μέση θέμα
Όχι διάλογος
Μονόλογος ο Λόγος...
90 Μοίρες κι ο τόπος, ο δρόμος...
Είναι τραπέζι μου για ν’ ανοίγω παρτίδες και η θέση μου...
Είναι η θέση που δεν πήρες
Μπήκες στο παιχνίδι και βγήκες...
Γιατί ήτανε η πρώτη σκέψη μου...
Και τώρα φήμες ακούγονται σαν ψίθυροι
Μα πουθενά εσύ κι η γνώμη σου ανίσχυρη
Μεγάλε, έτοιμο το μεγάλο φινάλε
Δικό σου
Κάνε μια πρόβα τζενεράλε στο κοινό σου και τέρμα...
Και την έξοδο πέρνα
Γιατί φέτος έχω νεύρα και φέτος δεν έχω φρένα και του χρόνου...
Δε θα σε θυμούνται καθόλου και περασμένα
Θα λένε ξεχασμένα και ξεπερασμένα κομμάτια που δε φέραν εικόνα σε μάτια
Ούτε σε πόδια μονοπάτια και φώτα σε βράδια
Γι’ αυτό γεμίζανε μαγαζιά με κουτάβια...
Κοπάδια...
Πρόβατα που ψάχνανε λιβάδια...
Να βοσκίσουνε χόρτο
Ν’ ανεχτούμε στη μάπα του μπάτσου τ’ όπλο και να εγκλωβιστούνε σε κανάλια με τρόπο και με κενά στα κεφάλια
Με κεφαλαία γράφω πως ΕΓΩ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΣΤΟ ΚΟΛΠΟ
H:
...και το μηχάνημα δουλεύει κύριοι
Ψηλά τα χέρια
Πάρτε από ‘δω τα φλας...
Κι έλα, έλα φτύσε το επόμενο
Κλώτσα το να φτάσει στ’ απέναντι πεζοδρόμιο
Είναι η γύρα μεγάλη κι αυτό το βράδυ
Που ‘σαι
Κουδουνίζει το κεφάλι μου
Έλα, έλα φτύσε το επόμενο
Φτύσε το επόμενο
Φτύσε, φτύσε το επόμενο...
Α:
Συγχαρητήρια για τη βελτίωση...
Μου προκαλεί εντύπωση
Απόδοση, επίδοση...
Λίγο καλύτερα από χθες
Ανάλογα τη σύγκριση
Ανάλογα τη μέτρηση και την τοποθέτηση
Π.χ. την καταμέτρηση πάνω κάτω κρανίων...
Σ’ αυτό είστε μείον και δε χωράει συζήτηση
Γι’ αυτό αποκλείω το να βγείτε στην επίθεση
Απογείωση χωρίς προσγείωση νωρίς
Προσφώνηση χωρίς αποφώνηση
Εξήγηση δεν υπάρχει
Δίχως παρεξήγηση...
Δεν αφήσαμε στοιχεία στην υπόθεση
Αναζωπύρωση σημαίνει επέκταση μικρής εστίας σε μεγάλη έκταση
Εκτός ελέγχου φλόγες...
Κι ενώ εδώ δεν έχουμε ώρες κοινής ησυχίας
Διακρίνω πένες μέσα σε πύρινες γλώσσες
Ένα χειροκρότημα
Καίγονται μόνιμα
Δεν έχω πρόβλημα μ’ αυτό
Εγώ ζητούσα κράτημα και βρήκα πάτημα
Μάθημα, πάθημα κι αυτό για σένα
Κι εσένα κι εσένα
Για σένα και για σένα εκεί με το χαρτί και το στυλό...
Αυτό για σένα
Κι εσένα κι εσένα
Για σένα και για σένα εκεί με το χαρτί και το στυλό...
Αυτό για σένα
Κι εσένα κι εσένα
Για σένα και για σένα εκεί με το χαρτί και το στυλό...
Είναι για σένα κι εσένα κι εσένα
Για σένα και για σένα...
Μέσα στο κόλπο το εμπορικό
H:
Χορεύει η ψυχή κι ακολουθά το σώμα
Παλιοί με πετυχαίνουν και ρωτάν “γράφεις ακόμα”...
Ξέρω πέρασαν χρόνια από τότε που ‘χα
Ένα χαρτί και μέσα έγραφα λόγια...
Μέχρι τώρα
Ίδια περσόνα κι αν με βλέπεις ανήσυχο είναι γιατί δεν βλέπω χρώμα...
Κι ας είναι τα μάτια λιώμα
Εγώ βλέπω καθαρά
Πεντακάθαρα, τη βρώμα
Αθήνα, δεν αλλάζω εικόνα
Όσα κάνω κι όσα ζω έχουν φόντο παρθενώνα...
Κι έτσι γουστάρω
Φωτιά παίρνω τώρα γιατί έμαθα οι σκύλοι μου στριμώξανε τον μπόγια...
Τον αφήσαν έξω δίχως παντελόνια
Ο κακομοίρης έμπλεξε με δυνατά σαγόνια
Πάλι καλά να λες ρε μπόγια
Περπατάς και δε λείπουνε κομμάτια από τα πόδια
Μία φωνή απ’ τα υπόγεια
Δεν πρόκειται για χάδι
Πρόκειται για όργια
Βγαίνουμε
Βγαίνουμε όλοι απόψε να ρίξουμε νερό να σπάσει η αφρόκρεμα...
Και μετά ποτό και χωρό απλόχερα...
Και μετά τι, ανοίγουν τα μικρόφωνα...
Κι εκεί ταιριάζω απόλυτα
Άμεσο delivery έχω σπάσει τον κώδικα
Μιλάμε βρώμικα
Παίζουμε απρόκλητα
Δεν υπάρχει λόγος το σεβόμαστε απόλυτα
Γιατί έξω είναι πιο ζόρικα
Το ‘χω δει από μικρός κι αλήθεια είναι αγχώθηκα
Μεταδίδω την αγάπη μου ανθρώπινα
Δίνω μηνύματα ρε μπόμπιρα
Όχι ηλεκτρονικά
Δεν κατέχω εγώ απ’ αυτά
Εγώ μικραίνω αποστάσεις
Μεταδίδω και τη γνώση μου πρόθυμα
Δίνω εικόνες και όνειρα...
Όχι ηλεκτρονικά
Τα σιχαίνομαι ολ’ αυτά
Αν με θυμάσαι να μου γράφεις