Πεθαμένοι, σκάνε όλοι μύτη σαν Τσετσένοι
Αντάρτες, βγάλανε cd και ακροβάτες του ονείρου
Ραψωδοί κατευθείαν απ’ τα βιβλία του Ομήρου, ρε άντε γαμήσου
Κουράστηκα να παρακαλάω για κάτι καλύτερο
Κουράστηκα να προσπαθώ να κάνω το ηθικό, ανήθικο
Κουράστηκα τις πουτάνες με τα μικρόφωνα στα χέρια να βλέπουν μέλλον
Καμία αξία, μπουκάρανε στη φάση για να κάνουν φασαρία και γρίφους
Πουλήσανε δύο χιλιάδες δίσκους και μύθους άτρωτους
Τους έστειλα αδιάβαστους
Το μνήμα για τη μνήμη, τι θα μείνει
Τίποτα όρθιο δε θα μείνει και τίποτα δεν ξεχνιέται
Ό, τι μυρίζει γυρίζει κι ό, τι κουνιέται γαμιέται
Εσύ κουνιέσαι πολύ
Για άλλους θα ‘σαι είδωλο, για μένα αδερφή
Κι όταν θα λες τις μαλακίες θ’ ανεβαίνουν οι πωλήσεις στα cd
Και πούλησέ τα σε βινύλιο ή κασέτα για να δείξεις αυθεντία
Άλλη μία μαλακία κι άλλες δέκα στα ταμεία

Κάθε χρόνο μειώνονται οι mc’s που έχουν αρχίδια
Κάθε πέρσι και καλύτερα εφόσον παίζονται παιχνίδια
Πάνω στην πλάτη μιας κουλτούρας
Εταιρείες κυκλοφορήσανε μεγάλες δουλειές φιγούρας και kramahoperrates
Εταιρείες μείνανε σκάρτες και βγάζουν σκάρτους
Αυτούς ακούς, αυτούς αγόρασες και τώρα φάτους
Όσοι μιλήσαν για επίπεδο, είναι χωρίς επίπεδο
Όσοι μιλήσαν για ληστείες, είναι όλοι τους κλέφτες
Πολλοί τα πήρανε ολόκληρα και άλλοι φέτες φέτες
Άλλοι είπανε πως γίνανε διάσημοι στις Σεϋχέλλες
Όσοι επενδύσανε στο rap και το hip hop, φάγανε γκέλες
Τρέλες πολλές, πολλές, μείναν στον άσσο, όλοι ανεξαιρέτως
Και για όσους παρεξηγήθηκαν, παραμένω ωμός και σκέτος
Όσοι το ξεκίνησαν το κλωτσάνε προς το τέλος
Καργιολάκια της σειράς, που ήταν ένα τίποτα γεμίσανε με δέος
Ο νέος ειν’ ωραίος, μα πάντα ευτυχώς, ο παλιός είναι γαμάτος, ο παλιός είναι γαμάτος