Το στόμα μου πομπός
Κάνω τραγούδι το καθετί που νιώθω
Κι ό, τι νιώθω βγαίνει ευτυχώς
Κοιτάω μπροστά βλέπω τον τόπο δε δείχνει νεκρός
Δείχνει κουρασμένος λίγο μα είναι ζωντανός
Χαμηλών budget μυαλά κοιτάν να τ’ αποπλανήσουν
Χαμηλών τόνων φωνές, οι φωνές που δε θα σβήσουν
Οι φωνές που τα μυαλά θα ξυπνήσουν ή θα το προσπαθήσουν
Γίνονται φλόγα σ’ ένα ρυθμό να σε ξεναγήσουν
Πέτα ψηλά, τις στιγμές που το θέλεις
Μάγκα μπορείς, με πιστεύεις;
Μαζί μου ν’ ανέβεις κι όταν κατέβεις να τους πεις
Βγήκα με τους Βήτα Πεις
Πες: ξέρουν να σέβονται γι’ αυτό δεν τους ανέχονται
Βλέπω επιθέσεις που έρχονται και χτυπάνε, μα δεν πονάν
Δεν καταστρέφουνε, κακώς μιλάν
Επίδειξη ικανότητας με αίτιο την αφύπνιση
Βήματα μπροστά μαζί με το λαό

Γιατί όταν γράφω, υπάρχω
Χάνομαι μες στον ρυθμό
Όταν γράφω
Γίνομαι φιάλη που βγάζει χρώμα και βάφω
Μου δίνεις αφορμές μουσική
Γιατί όταν γράφω, πλάθω
Εικόνες σε τύπους δίνω και θα ‘ρθω
Πιο κοντά σε σένα για να μάθω ότι όταν γράφω
Μου δίνεις αφορμές μουσική
Δεν ψάχνω μίσος, δεν αποσκοπώ στη διάλυση men
Δε θέλω να θίξω, δε θέλω να τραβήξω πλήθος
Θέλω να μυήσω ακροατές κι εκπρόσωπους
Να χειροκροτάν την εξέλιξη μέσα σε ρυθμούς
Πάλι γράφω, σκέφτομαι τ’ ακούς
Προβλήματα υπάρχουν χιλιάδες
Μα ψάχνουμε τη λύση τους
Οι καρδιές του πλανήτη είναι κλειδωμένες σπίτι τους
Πληγωμένες, γι’ αυτό δεν ψάχνουν πλέον για δεσμούς
Δίνω αφορμές να γελάσουν, να κάνουν επαφές
Να βγάλουν φτερά να πετάξουν
Το ρυθμό να πιάσουν, να χορέψουν
Να μπουν όλοι σε κατάσταση έκστασης
Η μπότα γροθιά και το snare χαστούκι αφύπνισης
Δύναμη το beat, το κεφάλι πάνω και κάτω πηγαίνει
Με τρελαίνει η κίνηση στο beat
Οι μάζες των ανθρώπων να κοιτάξουνε ψηλά
Εκεί υπάρχει το studio που γράφουμε παιδιά

Γιατί όταν γράφω, υπάρχω
Χάνομαι μες στον ρυθμό
Όταν γράφω
Γίνομαι φιάλη που βγάζει χρώμα και βάφω
Μου δίνεις αφορμές μουσική
Γιατί όταν γράφω, πλάθω
Εικόνες σε τύπους δίνω και θα ‘ρθω
Πιο κοντά σε σένα για να μάθω ότι όταν γράφω
Μου δίνεις αφορμές μουσική
Γιατί όταν γράφω, γράφω για να γίνω καλύτερος
Σεβασμός υπάρχει και επιστρέφω δριμύτερος
Ανεπίσημος ογκόλιθος, εύθυμος κι όχι μίζερος, κι εσύ...
Ίσως η οργή να μην κρατηθεί και φίλε μου
Ίσως να φανήκαμε ασεβείς μπροστά σου μάγκα
Ίσως να την είδες βασιλιάς κι εσύ λιγάκι
Μήπως κάνω λάθος δε νομίζω φίλος
Βλέπεις τρέχουμε δουλειές και το σκήπτρο κρατάμε ακόμη
Είμαστε μόνοι δίχως να ‘χουμε νταβά να πληρώνει
Και σε καμιά περίπτωση, φλώροι, το στόμα μας κλειστό δε θα μείνει
Την πόλη κρατάμε μες στο ρυθμό