ΒΗΤΑ ΠΕΙΣ | VITA PEIS
Ραψωδοί Του Μίσους (Rapsodoi Tou Misous)
[Hatemost]
Το ταξίδι μας φτάνει τζιβάνα
Για τους ζωντανούς κι όσους πεθάναν
Μετά είμαι MC, πρώτα είμαι fan
Flow του μέλλοντος…
Ό,τι μας λένε, μάγκα
Είναι πλάνη κι οδηγεί σε μίσος πάντα
Θα σε φάμε…
Δεν κάνουμε deal
Θα σε φάμε…
Δεν κάνουμε deal
Θα σε φάμε…
Δεν κάνουμε deal
Είσαι αδερφός, δίνουμε το φως ΒΠ
Θα σε φάμε…
Δεν κάνουμε deal
Θα σε φάμε…
Δεν κάνουμε deal
Θα σε φάμε…
Δεν κάνουμε deal
Είσαι αδερφός, δίνουμε το φως ΒΠ
Δε μας ξέρεις, μάγκα
Κρύβουμε τα μούτρα με μπαντάνα πάντα
Πείτε «Ρ.Τ.Μ»
Ρ.Τ.Μ., scripta manent ό,τι έχουμε, b.c
Δεύτε λάβετε οι πιστοί θα προλάβετε
Όσοι νιώσαν κάποτε ό,τι είχαμε πει
Γράφουμε και γράφουμε στο tripping όλη μέρα
Πριν 25 χρόνια είχαμε σπάσει τον υμένα
Ειν’ όπλο το μυαλό μου
Γράφω με τις πέντε αισθήσεις
Ah no, σκαν τα 5-0
Δεν πρέπει να μιλήσεις
Σταματάν σαν με βλέπουνε και μ’ ελέγχουνε
Το στριφτό μου τους δείχνω
Μου το επιστρέφουνε
Δε φοβάμαι, όπως ήρθανε έτσι θα φύγουνε…
Ευγενικά κι αν την είδανε
Εμείς δεν την είδαμε
Fuck yeah, fuck you, άκου loco βάλε φόκο
Σε απορριμμάτων κάδους η σημαία με τον στόχο
Είναι πατρίδα μου η γη και κινδυνεύει, αυτό νιώθω
Σταματήστε τη σφαγή κι ανακυκλώστε τον τόπο
Gustavo
Έχουμε πλάνο και το 23 σαν οικογένεια soprano
Ath kiddos, eviva hermano
Δεν είμαστε gringos, puto Americano
Θα σε φάμε…
Δεν κάνουμε deal
Θα σε φάμε…
Δεν κάνουμε deal
Θα σε φάμε…
Δεν κάνουμε deal
Είσαι αδερφός, δίνουμε το φως ΒΠ
Θα σε φάμε…
Δεν κάνουμε deal
Θα σε φάμε…
Δεν κάνουμε deal
Θα σε φάμε…
Δεν κάνουμε deal
Είσαι αδερφός, δίνουμε το φως ΒΠ
Άσαρκος:
Είναι του χθες εποχές, είχαμε δραχμές…
Έχουμε στρώσει μία πόλη με χιόνι κι εσείς απλά μία μπόρα
Κομμάτι που τελειώνει
Κερί που λιώνει τώρα
Παιδί που μεγαλώνει…
Δεκατεσσάρων ετών
Από τότε
Μέχρι και τώρα πάντα παρών…
Οπότε πότε, που και ποιος απέναντί μου κανείς
Αφού τα κουπλέ μου σε χιλιάδες είναι δεκατρείς
Ακόμα γράφω κι όσο υπάρχω θα υπάρχουν οι Βήτα Πεις
Όλοι Βήτα Πεις
Όλοι Βήτα Πεις… όλε
Η μουσική μας ενώνει, κάτσε καλά φλώρε
Κρύψε το γκάνη, κορλεόνε, χαμηλά σπόρε
Οι δικοί μου για πρωινό σε τρώνε
Τσιμουδιά…
Είμαστε τόσο βαθιά κι είσαι ακόμα στην αμμουδιά
Ούτε χαμπάρι πήρες, ούτε μυρωδιά
Το ‘χουμε σκάσει από κελιά
Δεν έχουμε βασιλιά κι αρχηγούς
Ελεύθερος ο νους, ακούς αυτούς ή ακούς εμάς
Ομάς η Μία, μαζί μας ορμάς, ορμή, ωμή οργή
Ροή Του Μέλλοντος αργεί το να τελειώσει
Δύσκολοι καιροί κι ο κόσμος εν υπνώσει…
Το σεντόνι καμουφλάζ
Αφού ξυπνήσαμε, ξυπνάνε κι άλλοι τόσοι με μας
Αφού τα θέλω σου ανοίγουνε φτερά γιατί περπατάς