Άσαρκος:
Κάθε φορά, που η δύναμη δε χωράει στο σώμα μου
Η γλώσσα μου βουτά στο μυαλό, ανοίγω το στόμα μου
Υψώνω το λόγο μου, συναντώ ελευθερία
Κρησφύγετο ψάχνω να μη με βρεις λογοκρισία
Είναι τα λόγια μου για την εξουσία και τη διαχείρισή της
Τηλεοπτικός καρκίνος, υπνωτισμός για το δέκτη
Βάλε διαφημίσεις, ΒΠ μουσικές προτιμήσεις
Αθήνα πρώτους μας είδες στο photo finish

Hatemost:
Κάθε φορά που το μελάνι μου κυλάει
Το συναίσθημα τέχνης γυρνάει κι ο Hatemo τραγουδάει
Ειν’ απίστευτο, ανήκουστο, με πιάνεις;
Σ’ έναν κόσμο ανήσυχο, τη δόξα κυνηγάς, μα τη χάνεις
Ανίκητε λαέ, βόμβες πετάς, για συμφέροντα επεκτατικά
Συνεχώς πεινάς, θάνατο μυρίζεις όπου γυρνάς και περπατάς
Με πιάνεις;
Τα χαλάς δε μ’ αγγίζεις, βρες κάτι να το αγαπάς

Άσαρκος:
Αν σου πηγαίνουνε τα πάντα σκατά
Δεν έχεις φράγκα και δεν είσαι καλά γενικά
Η πόλη σου θα φταίει που σε γέμισε γκρίζο ξανά
Σου κλέβει το χαμόγελο μην κοιτάς χαμηλά
Hatemost:
Κι αν σου πηγαίνουνε φίλε μου όλα καλά
Μάλλον το θέλησες και χτίστηκε σωστά
Τότε το πνεύμα σου απ’ τα χαμηλά σηκώθηκε ψηλά
Σωστή δουλειά, μην τυφλωθείς ζητώντας πιο πολλά

Άσαρκος:
Κι όμως, ακόμα στις ειδήσεις παιδάκια νεκρά
Φτώχεια, πόνος, πείνα, δίψα
Φόβος, για το χρήμα λύσσα
Μπάτσοι δολοφόνοι, φόνοι, σεισμοί και τυφώνες
Μετά ο καιρός πιο μετά είναι τ’ αθλητικά
Παίζουν αγώνες κονομάνε δις, ο κόσμος πεινά
Παντού χρωστάει και σου κλέβει την τσέπη να ξεχρεώσει
Ναι καλά, σ’ ενοχλούν τα προβλήματα του πλανήτη
Μα το βράδυ στο κρεβάτι κοιμάσαι σε δυο λεπτά

Hatemost:
Γκρι πολιτεία, πολιτισμός με βία
Μια δημοκρατία που ‘χει ταυτιστεί με την τρομοκρατία
Πλανήτης Γη, ταινία κρύα
Καταστροφικές τάσεις με μίσος βγάζει η ψευτοαναρχία
Κι είναι αστεία τα πάντα γύρω μας
Αλλάζω πορεία, δίνω στο σώμα μου ασχολία
Χτίζοντας ρυθμοπαιδεία, μουσική
Μανία με στίχους, χτύπους κρουστών
Ήχους για να κρύψω το γκρίζο των άτεχνων…
Άσαρκος:
…πουτάνας γιων, που δεν πήρανε πρέφα
Νομίζουνε το ντύσιμό τους θα τους δώσει το ύφος κακοποιών
Μέσα στο κράτος της Ελλάδας, μιας Ελλάδας τυφλών
Φτωχαδάκια, απατεώνες, πρεζάκια, πιστοί μικρών θεών, υπάρχουνε
Με δεκατέσσερα μάτια κοζάρουμε, κι είναι σωστό
Είναι τ’ Αξέχαστο για να μην ξεχαστώ, σ’ αυτό ποντάρουμε
Κι εφόσον παίζουμε δε χάνουμε, γι’ αυτό και το ζούμε πως να το κάνουμε

Hatemost:
Πολιτισμός νεκρός, τι να κάνεις
Γεννιέσαι αιχμάλωτος θνητός, να πεθάνεις
Σ’ έναν κόσμο ύπουλο, κακό, αμαρτάνεις
Μίσος, ζήλεια, υποκρισία ζητάν κι εσύ τα χάνεις

Άσαρκος:
Πολιτισμό ζωντανό να νιώσουμε πρέπει
Να δούμε κάποιον αληθινό στον καθρέφτη
Για να πετάμε ψηλά, καθημερινά
Δε φτάνει στην τσέπη μας να υπάρχουνε μόνο λεφτά

Hatemost:
Η ψυχή μας τραγουδάει
Αντιμέτωπη με την εγκεφαλική πλύση που γυρνάει στην τηλεόραση
Κοινώς ειδήσεις, διαφημίσεις, άσκοπες κρίσεις, realities
Που δείχνουν τη νεκρή πλευρά του κόσμου που ζεις
Ειν’ απίστευτο, που η μάζα ακολουθάει τυφλή
Παίρνει αυτό που δίνουν και μεθάει, νεκρή, καταλήγει νεκρή
Βλέπεις πως υπάρχεις για να πράττεις, ενεργά να ζεις
Σ’ έναν κόσμο παγίδας αιχμάλωτος να μη βρεθείς