Άσαρκος:
Ό, τι νιώθω γράφω, πληρώνω για να το ‘χετε
Πληρώνομαι κάθε φορά που το νιώθετε
Ό, τι νιώθω γράφω, σηκώνομαι στα πόδια μου
Τη Γη κοιτώ ξανά να πάρετε τα λόγια μου
Χαμένος, χαμένος σ’ έναν πλανήτη μουσικής
Μιας βιομηχανίας που όταν μπω θα νιώθω ξένος, ξένος
Σ’ έναν πλανήτη μουσικής που μέχρι τώρα στέκομαι στο κάτω μέρος
Ό, τι νιώθω γράφω, πληρώνω για να το ‘χετε
Πληρώνομαι κάθε φορά που το νιώθετε
Ό, τι νιώθω γράφω, σηκώνομαι στα πόδια μου
Τη Γη κοιτώ ξανά να πάρετε τα λόγια μου
Χαμένος, χαμένος σ’ έναν πλανήτη μουσικής
Μιας βιομηχανίας που όταν μπω θα νιώθω ξένος, ξένος
Σ’ έναν πλανήτη μουσικής που μέχρι τώρα στέκομαι στο κάτω μέρος

Ενώ το βλέπω να ζωντανεύει, πεθαίνει πάλι
Ενώ το βλέπω να βγαίνει σαν το φεγγάρι
Πέφτει πάλι το γαμημένο σκοτάδι
Χαμηλά πηγαίνουν όλοι στο μυαλό τους αιώνιο βράδυ...
Ζωντανεύει, εγκλωβίζει το σκεπτικό τους
Παλεύει να νικήσει αυτό που προσπαθεί
Με νύχια και δόντια να εκφράσει το στυλό τους, τώρα νεκρό
Εδώ και χρόνια βλέπω μαριονέτες σαν άγγελους Κόλασης
Το μόνο φως που λαμβάνουν αυτό της τηλεόρασης
Δεν περιμένω να νιώθετε αυτό που νιώθω
Αφού δεν ξέρετε στ’ αλήθεια ποιον έχετε βάλει στόχο
Γυρνάτε μες στα κανάλια δίχως να ‘χετε κάνει το λόγο σας όπλο σ’ αυτόν τον τόπο
Πέφτουν οι μάσκες, γράφω το νιώθω
Βλέπω μόνο του τον εαυτό μου, το χρήμα, το χρόνο
Κάποια όνειρα, κάποιο δικό μου πρόβλημα
Ο στίχος γίνεται λάβα στην παγωμένη Ελλάδα
Να νιώσετε λίγο πόνο πρέπει...
Μήπως και γράψετε κάτι που να μ’ αγγίξει
Μια σελίδα στο διαδίκτυο τη φάση μας προσπαθεί να στηρίξει
Προβάλλοντας κώλους, φασίστες, φλώρους, νταβατζήδες
Αυτή είναι η φάση, σε περίπτωση που δεν είδες μαλάκα
Γράφω γιατί νιώθω και δε γράφω ποτέ μου για πλάκα
Τ’ όνομα μου Άλφα, πληρώνω για να το ‘χετε
Ένα μόνο μένει πλέον, το να με νιώθετε, με νιώθετε;
Ό, τι νιώθω γράφω, πληρώνω για να το ‘χετε
Πληρώνομαι κάθε φορά που το νιώθετε
Ό, τι νιώθω γράφω, σηκώνομαι στα πόδια μου
Τη Γη κοιτώ ξανά να πάρετε τα λόγια μου
Χαμένος, χαμένος σ’ έναν πλανήτη μουσικής
Μιας βιομηχανίας που όταν μπω θα νιώθω ξένος, ξένος
Σ’ έναν πλανήτη μουσικής που μέχρι τώρα στέκομαι στο κάτω μέρος

Λάμπρος:
Τι κι αν φύγαν κάποια φράγκα για ν’ ακούσετε αυτό
Τι κι αν ξέρω ότι απ ‘τη φάση δε θα πληρωθώ
Ένα λιθαράκι βάζουμε για να γίνει ενιαίο και γι’ αυτούς που δεν πουλήσαν, τίποτα δεν ειν’ τυχαίο
Για όσους προβλήθηκαν στα FM και στα κανάλια
Τους βλέπεις κι έχουν μείνει στων δισκογραφικών τα συρτάρια
Τώρα τα clubs γεμίσανε με μπαντάνες και φαρδιά
Τώρα της μόδας έγιναν τα άδεια μαγαζιά
Αστείοι είμαστε όλοι μας που φτάσαμε ως εδώ
Κι οι πιο αστείοι από μας βρίσκονται κάπου εδώ, τριγύρω
Γύρω γύρω όλοι και στη μέση μία πίτα και το φλουρί κατάπιανε απ’ την πολύ την πείνα
Προσπάθεια, ενότητα, καμια δικαιολογία
Οι οχτώ φανταστικοί προσφέρουνε την τριλογία
Ό, τι νιώθω γράφω και θα γράφω όπως θέλω
Ή το κάνουμε όπως νιώθουμε ή το κάνουμε μπουρδέλο

Hatemost:
Βλέπω όλοι περιμένουνε τζάμπα δουλειές
Με νιώθουν άραγε, έτσι φαίνεται, έτσι πρέπει κολλητέ
Τρία cds πληρωμένα από την τσέπη τους
Μέσα απ’ την καρδιά μου το ‘κανα για σένα τ’ ακούς;
Πρέπει να δώσεις για να πάρεις ο κανόνας
Πρέπει να υποστηρίξεις κι εσύ να μη συνεχιστεί ο χειμώνας
Γιατί δε θα δεις ποτέ σου εξέλιξη
Δε θα δεις ποτέ σου την ανόρθωση και φλόγα καυτή
Άσαρκος:
Ό, τι νιώθω γράφω, πληρώνω για να το ‘χετε
Πληρώνομαι κάθε φορά που το νιώθετε
Ό, τι νιώθω γράφω, σηκώνομαι στα πόδια μου
Τη Γη κοιτώ ξανά να πάρετε τα λόγια μου
Χαμένος, χαμένος σ’ έναν πλανήτη μουσικής
Μιας βιομηχανίας που όταν μπω θα νιώθω ξένος, ξένος
Σ’ έναν πλανήτη μουσικής που μέχρι τώρα στέκομαι στο κάτω μέρος
Ό, τι νιώθω γράφω, πληρώνω για να το ‘χετε
Πληρώνομαι κάθε φορά που το νιώθετε
Ό, τι νιώθω γράφω, σηκώνομαι στα πόδια μου
Τη Γη κοιτώ ξανά να πάρετε τα λόγια μου
Χαμένος, χαμένος σ’ έναν πλανήτη μουσικής
Μιας βιομηχανίας που όταν μπω θα νιώθω ξένος, ξένος
Σ’ έναν πλανήτη μουσικής που μέχρι τώρα στέκομαι στο κάτω μέρος