Ο πόνος έφυγε κι ο φόβος πήγε μαζί του
Ξέφυγε κι ο δρόμος, ανοιχτός είναι, τύπου παγίδα
Κάνεις ένα βήμα και σηκώνεις το βλέμμα σου
Κι είναι εικόνα με μαύρο φόντο κι έρχεται καταιγίδα
Είδα ν’ ακονίζουνε μαχαίρια, σκιές μες στη νύχτα
Με ματωμένα τα χέρια κι εμείς όλοι στη λίστα
Και στο επόμενο στενό δυσκολεύει το μέλλον
Ενδιαφέρον, η Γη ολάκερη, θύμα πολέμων
Τρεμοπαίζει η φωνή, φλόγα στο κερί
Συμφωνεί ο ένας, ο άλλος διαφωνεί
Είναι δύσκολοι καιροί
Δεν είναι χρυσός η σιωπή κι αν είναι...
Είμαι φτωχός, είμαι το φως ήλιου
Που με ψάχνει σ’ ένα δρόμο και με χάνει στο σκοτάδι
Ένα μόνο θα σου πω, ένα μόνο δε μου φτάνει
Ένα βήμα πριν από το γκρεμό, θα το ‘κανα και πάλι
Να περπατήσω κάθετα να σε μπερδέψω πλάνη
Η ομιλία υπερισχύει της ακοής
2014, τέλος εποχής