Η νύχτα μου δίνει ζωή
Παραλογίζονται όσοι ακολουθούν την λογική μου
Η φαντασία μου εγινε ενόραση
Εμπιστεύομαι τους διαλόγους πίσω από την σιωπή μου
Πόνος αφόρητος,ο κωδικός απόρρητος
Κατω απο την μάσκα που φορώ δεν εχω πρόσωπο
Αλλάζω διαθέσεις στην αγκαλιά του λυκόφωτος
Ατόφιος γαμημένος απέθαντος
Βασανιστής,αγγελιοφόρος της οργής
Πρίγκιπας στην άβυσσο
Μπορω να σου χαρίσω οτι ποθείς
Με αντάλλαγμα ποτε να μην συναντήσεις παράδεισο
Να με θυμηθείς
Υπολείμματα σάρκας,εγκοπές συρματοπλέγματος
Αμέλικτος,δήμιος,φονιάς με καρδια τέρατος
Ύποπτος του βασιλιά για την κλοπή του στέμματος
Μην το ψάχνεις παραπάνω θα χαθείς

Χειμώνας καιρος για δυο
Νεκρούς παραπάνω μεσα στο ψυγείο
Μεγάλωσα απότομα αιμα και κρυο
Κανένας δεν ηταν εκει
Σιχάθηκα την λεξη αντίο
Η νύχτα μου δίνει ζωη

Μουνοπανα λενε για μενα
Μα θεμα χρόνου να αντικρίσουνε την πύρινη λελαπα
Ερπετά μεγενθύνονται,κινούνται ανεξέλεγκτα
Σωμα μου γεμάτο με εγκαύματα
Αναδύομαι βραδυ απο το ποτάμι αίματος
Απρόσκλητος επισκέπτης στην μέση του γεύματος
Πίνω το μίτο μου επάνω στην πανσέληνο
Γελάνε οι κούκλες στο καμμενο κουκλοθέατρο
Οι γαμημενες σκέψεις μου ειναι όρνια
Τρέφονται με τις νεκρές αναμνήσεις μου χρονια
Παμε
Μαυρίλα ουτε ήχος ουτε εικόνα
Εμφανίζομαι οταν εξαφανίζονται τα φώτα
Χωρις κανόνες ειναι δυσκολο
Σαν να ψάχνεις άχυρο σε χιλιάδες βελόνες
Σαν να σου κολλήσανε στο λαιμό το περίστροφο
Τρεμοπαίζουν λάμπες και αναβοσβήνουν οθόνες
Άυλος περνώ μεσα απο τοίχους
Γραφω παραισθησιογόνους στίχους
Εκπροσωπώ τους λίγους και καλούς
Όσους δεν γίνανε πρόβατα και τρέχουν με λύκους
Οποτε ή μαζι μου ή με αυτους x2
Εκ γεννετής υπερεξελιγμένος νους
Αφηγητής ειμαι της μάχης των δαιμόνων με θεούς
Οτι γραφω και το βλέπεις και το ακους
Ελα πιο κοντα,πιο κοντα

Χειμώνας καιρός για δυο
Νεκρούς παραπάνω μεσα στο ψυγείο
Μεγάλωσα απότομα αιμα και κρυο
Κανένας δεν ηταν εκει
Σιχάθηκα την λεξη αντίο
Η νύχτα μου δίνει ζωη