Her sabah beni kollarına alırdın
Somut bir iyimserlik, mutluluk verici ve naif
Ta ki bir gün uyandığımda gittiğini görene kadar
Keşke o gecenin son gecemiz olacağını bilseydim
Tüm anılar çok belirsiz ve birbirinden kopuk
Bazı günler seni hala duyabildiğime yemin edebilirim
Mırıldanıyor, sahte vaatlerde bulunuyorsun
Gençliğin dolambaçlı sadeliği
Yapraklar değişirken, yıllar solarken ve ilgisizlik beni kıyı şeridinden sürüklerken
Eskiden olduğum çocuğun cam bir duvarın arkasında boğulduğunu görebiliyorum
Onu kurtarmam için benden yardım istiyor
Zaman; çok acımasız, çok merhamеtsiz, kaçınılmaz
İnsan hayatı bir travma fabrikası