[Bölüm 1]
Bir şey değişmeli;
Yok sayılamaz ikilem
Bıkkınlık öyle bir yük değil;
Herkesçe taşınması gereken
Durmayan aşırı uyarım uyuşturuyor beni
Ama başka türlü olmanı istemezdim

[Kavuştak]
Yetmiyor işte
Dahası lazım bana
Görünen o ki tatmin eden yok
İstemediğimi söyledim
Sadece gerek duyuyorum
Solumaya, sezmeye, yaşadığımı bilmeye

[Kavuştak Sonrası]
Parmak, sınır çizgisi derinliğinde
Beni sevdiğini ve birbirimize ait olduğumuzu göster bana
Dinginleş, dön ve elimi tut

[Bölüm 2]
Değiştirmene yardım edebilirim;
Yorgun anlarını eğlenceye
O sözcüğü ve yolumuzda
İyi olacağımızı söyle
Karışım ve denge
Acı ve rahatlık senin derininde
Ta ki beni olduğumdan başka türlü istemeyeceğin ana dek
[Kavuştak]
Yetmiyor işte
Dahası lazım bana
Görünen o ki tatmin eden yok
İstemediğimi söyledim
Sadece gerek duyuyorum
Solumaya, sezmeye, yaşadığımı bilmeye

[Kavuştak Sonrası]
Boğum, sınır çizgisinin derinliğinde
Bu, biraz acıtabilir ama alışacağın türden bir şey
Dinginleş, kay git

[Ara]
Sikimi em kaltak
Sikimi em kaltak
Sikimi em kaltak

[Köprü]
Ayrıca üzücü sayılabilecek bir yanı da var
Olayların yaşanması gerektiği şeklin
Her şeye karşı duyarsızlaştım
İncelik neye dönüştü?
Bu, bana nasıl anlamlı gelebilir ki
Eğer gerçekten de pek bir şey hissetmiyorsam
Kazmaya devam edeceğim
Ta ki bi' şey sezene kadar
[Kapanış]
Dirsek, sınır çizgisinin derininde
Beni sevdiğini ve birbirimize ait olduğumuzu göster bana
Omuz, sınır çizgisinin derininde
Dinginleş, dön ve elimi tut