Diyecek onca şeyi vardı
Diyecek onca hiçi vardı, onu özleyeceğiz
Onu özleyeceğiz
Diyecek onca şeyi vardı
Diyecek onca hiçi vardı, onu özleyeceğiz
Onu özleyeceğiz
Onu özleyeceğiz
Onu özleyeceğiz

Elveda
Sana esenlik diliyoruz
Ölümden nasıl korkmadığını bize söylemiştin
Peki, elveda
Ağlama
Ya da çok kötü hissetme
Bütün şehitler kutsallığı göremez
Ama en azından sen denedin

Kalabalığın üstünde duruyor
Güçlü ve yüksek bir sesi vardı, onu özleyeceğiz
Onu özleyeceğiz
Atıp tutuyor ve parmağını imliyordu
Yüreği dışındaki her şeye, onu özleyeceğiz
Onu özleyeceğiz
Onu özleyeceğiz
Onu özleyeceğiz
Yolu yok
Anımsamamın
Neydi o bana söylediğin
Sanki çok umursuyormuşum gibi
Yine de epey sesliydi
Belli ki bağırabiliyordun
En küçük şeyde bile bir taraf belirttin
Ve bayağı sesliydi

Kendi varlığımdan beni koruyacak o kişi sen olabilirdin

Bazı çocuklar ürperebilirken uyar, dokuz-bir-iki

Üstündeki kemik imgesini kullanarak görünmezleştiğinde çok zekiyim
Bu yüzden o, denize bakarken pencereye kafatasını vuruyor
Egomun eziyeti gibi
Ve buna eğleniyoruz

Evet, kalabalığın üstünde duruyor
Güçlü ve yüksek bir sesi vardı ve ben
Onun yanılsamasını yuttum çünkü ben, çok
İstekliyim kendimi özdeşleştirmeye
Yer üstündeki biriyle
Aynısını sezer gibi gözükmüş biriyle
Yola öncülük etmeye hazırlanmış biriyle, ve
Benim için ölecek biriyle
Ölecek misin?
Şimdi ölecek misin?
Benim için ölür müsün?
Sakın yalan söyleme amına koyayım
Sakın çizgiyi aşma
Sakın çizgiyi aşma
Sakın çizgiyi aşma
Sakın yalan söyleme amına koyayım

Bunca süre benim için ölebileceğinin altını çizip durdun
Öyleyse kendi övgünü duyunca niye böylesine şaşırdın?

Diyeceği onca şey vardı
Diyeceği onca hiçi vardı
Diyeceği onca şey vardı
Diyeceği onca hiçi vardı

Durul
Aş o sikik çizgini
Amına koyduğumun boşluğuna ihtiyacımız var
Sıradaki gerzek şehidi çivilemek için

Yükselmek için ölmelisin
Çarmıha gerilmelisin
Günahlarımız ve yalanlarımız için
Elveda