[Bölüm 1]
Gözlerim televizyonda, çünkü trajedi beni heyecanlandırıyor
Hangi tattan olursa olsun
Şunun gibi oluyor
"Kocası tarafından öldürüldü"
"Okyanusta boğuldu"
"Kendi oğlu tarafından vuruldu"
"Kadın, adamın çayına zehir attı
Sonra da 'veda' öpücüğü kondurdu"
İşte bunlar, tam benlik öyküler;
Birisi ölene dek eğlenceli değiller

Canavarmışım gibi bakma bana
Tek yüzünü çat, ama ötekini
Ayyaş gibi bak televizyona
Zombiymişsin gibi bak annesine
Çocuğunu tutmuş ölüşünü izliyorken;
Elleri gökyüzüne dönmüş ağlayarak, "Ah, ah neden?" diye

[Kavuştak]
Çünkü bir şeylerin ölüşünü izlemem gerek
Belli bir uzaklıktan
Vekaleten, bütün dünya ölürken ben yaşıyorum
Hepinizin de buna ihtiyacı var, yalan söylemeyin

[Bölüm 2]
Neden öylece itiraf etmiyoruz ki?
Neden öylece itiraf etmiyoruz ki?
Kan akana kadar dur demeyeceğiz
Ne yürekli ne de gözüpek
Öyküleri yazanlar, o yüzden
Kan akana kadar dur demeyeceğiz
[Kavuştak]
Bir şeylerin ölüşünü izlemem gerek
Güvenli bir uzaklıktan
Vekaleten, bütün dünya ölürken ben yaşıyorum
Hepiniz aynı şekilde hissediyorsunuz, yani
Neden öylece itiraf etmiyoruz ki?

[Köprü]
Kan, yağan yağmur gibi
Davulumsu çınlıyor, mezar ve yeryüzü üstünde
Yarı vampir, yarı savaşçı
Etobur ve sapık
Antene bakıp
Can çekişenin hırıltısına mırıldan:
Ya-ya-ya-ya-ya-ya-ya-lan
Ya-ya-ya-ya-ya-ya-ya-lan
Ya-ya-ya-ya-ya-ya-ya-lan
Ya-ya-ya-ya-ya-ya-ya-lan

[Bölüm 3]
En iyisinden saf, istediğin inanmak
İnsanların kalbindeki meleklere
Kafanı hippiliğinin sisinden kaldır da bir dinle
Yeni baştan söylettirme
Evren düşman, kişilikten yoksun
Yaşamak için yak yok et, olay bu, hep de böyleydi
[Kapanış]
Hepimiz trajediden besleniyoruz;
Vampirin kana susadığı gibi
Vekaleten, bütün dünya ölürken ben yaşıyorum
Bana olacağına sana olsun daha iyi