[Bölüm 1: Bang Chan, Lee Know, I.N, Changbin]
Hiçbir şeyi senin kadar istemedim
Kaybedebileceğim hiç aklımdan geçmedi
Aklımda verdiğimiz tüm sözlerin
Bir resmi vardı
Ama sen onları toz ettin
Ellerim boş, şimdi kayboldum
Bırakmam gerek, biliyorum
Pişmanlık yok, zaten gittin

[Ön Nakarat: Lee Know, Han]
(Oh) Hayallerimin beni geride tutmasına izin verdim
(Oh) Çok mu geç, özgür kalabilir miyim?
(Oh) Gecenin en karanlık anı şafağa en yakın anıdır derler

[Nakarat: Seungmin, Han, Bang Chan]
Kendim olmak istiyorum (Umurumda değil)
Evet, kendim olmalıyım (Sadece umursama)
Ve şimdi omuzlarımdaki yük kalkınca
Uçabildiğimi fark ettim
Kendimi bulmam gerekliydi (Artık biliyorum)
Anahtar başından bеri içimdeydi
Kalbimi dinliyorum, beni yönlendirmеsine izin veriyorum
Işığı hissediyorum, ışığı hissediyorum

[Bölüm 2: Felix, Hyunjin, Lee Know, Changbin]
Hiç bırakmadım (Kendi yolumu bulmayı)
Hep düşündüm (Bunun bir yarış olduğunu)
Hepsini kazanmak için ve ödül endin
Yaklaştıkça daha da kaybettim
Ruhum, yavaşça soluyordu
Sonbahar yaprakları gibiyim, ne yöne esiyorum bilmiyorum
Ama yağmur mu yağıyor kar mı yağıyor önemli değil
Ben bu kadar yukarıdayken tüm sorunlarım küçülüyor
Senin hakkında kalan tüm yanılgılarım yok oldu
[Ön Nakarat: Seungmin, Lee Know, Han]
(Oh) Burası yolun sonu
(Oh) Oh, yeni bir umut bekliyorum
(Oh) Çünkü gecenin en karanlık anı şafağa en yakın anıdır

[Nakarat: Seungmin, Han, Bang Chan]
Kendim olmak istiyorum (Umurumda değil)
Evet, kendim olmalıyım (Sadece umursama)
Ve şimdi omuzlarımdaki yük kalkınca
Uçabildiğimi fark ettim
Kendimi bulmam gerekliydi (Artık biliyorum)
Anahtar başından beri içimdeydi
Kalbimi dinliyorum, beni yönlendirmesine izin veriyorum
Işığı hissediyorum, ışığı hissediyorum

[Köprü: I.N, Felix]
Seni bırakmaya korkuyorum
Ama kalbimde biliyorum
Yoluma devam etmeliyim, sanırım vakit geldi
Artık sorun yok

[Nakarat: Bang Chan, Han]
Kendim olmak istiyorum (Umurumda değil)
Evet, kendim olmalıyım (Sadece umursama)
Ve şimdi her şeyi geride bırakınca
Yükseklerde uçuyorum, yükseklerde uçuyorum