Putak
To Oghabi Man Fencham
یه مادر که میچرخه دوره بچش
بچه ای که تو این دنیا پره خدشس
یه مرد که میگردید به دوره زنش
زنی که تو کوچه های این شهر یه هرزس
هرزه ای که میچرخه دور لوله
لوله ای که وصله پرده به سرش و فوله
یه خورشید که شدم محوه نور دورش
یه زمین که میچرخه به دور خودش
یه دنیاس که میچرخه به دور خدا
آخ بد جور شکستی
خواستی کشتیام به گل بشینه
آخه نامرد واسه ما دیگه این دل نمیشه
هرکی از راه رسیده رو قلبم پاگذاشت نه؟
من که هر چی داشتم اول راه گذاشتم
چه ادم بیکاری شدم کلی نامردی کشیدم تا سیگاری شدم
تو عقابی و من فنچم
تو تنفری من عشقم
تو پاک کردی منو از ذهنت من از تو نوشتم
تو بودی سر نوشتم
تو بودی عشقم
تو بودی عشقم
تو عقابی و من فنچم
تو تنفری من عشقم
تو پاک کردی منو از ذهنت من از تو نوشتم
تو بودی سر نوشتم
تو بودی عشقم
تو بودی عشقم
یه شیشه پر دود استوانه ای رگ ها باد کرد چشا پر خون
تو جیب پر تراس بجا پر پول
نفس و ریه رو برید پک
بینی ها خفه و پلیپ شد
هرچی قفل زدم رو اسمون دیدم از پشت ابرا نیومد بیرون ماه
خودشو ماه قایم کرده
شایدم مثل من قلبشو زیر پاه یکی له کرده
د اخه ماه بده رخ به چی تو دنیای پر نقطه چین
ترکت کردم مثل سیگاری که هرروز میخوام بکنم ترکش
نسبت من و تو میمونه مثل یه تیر و ترکش
هی مردم دنیارو دیدم پی بردم
که چقد نابینا آرامشمنده
یکی بم بگه مرگ یک یا پنجه کانالش چنده
میگیرم کام میکنم حبس بعد فوت و دود اینا نشد توم عقده
به تو رکوع کردم ولی بخدام سجده که دعاش مفته
نگاش قفله به ما گفته هر چی هستی خورشید باش هم سطح پشتیت باش

تو عقابی و من فنچم تو تنفری من عشقم
تو پاک کردی منو از ذهنت من از تو نوشتم
تو بودی سر نوشتم
تو بودی عشقم
تو بودی عشقم
تو عقابی و من فنچم
تو تنفری من عشقم
تو پاک کردی منو از ذهنت من از تو نوشتم
تو بودی سر نوشتم
تو بودی عشقم
تو بودی عشقم

سیگار تو دست زیر دوش توی بخار داغی
یادم افتاد به یه مورچه ای که شده بود عاشق تفاله چایی خندیدم
یادمه ولی یادم نبود که خودم بودم عاشق یه آشغالی که فکر کردم آدمه
آدم بچه شدم الان داره شیطون داد میزنه که ادم بیارید سجده کنم
درسته آدمای خوب پا بندن
ولی آدمای خوب بازندن
توام مثل یه سیب کالی که تودل هیچکسی جایی که نداره
سیبی که یه بار کرم بزنه اخه خوردنش فایده نداره
میبینی لبام سیاس ولی نه بخاطر سیگار
بخاطر هزار حرف نگفتس از هزار درد نخوردس
که طعمشو هنوز نچشیدی این رسمشه
کسیو که بخوای میشکنه
اونی که نخوای دمت میپره
زندگی با این غما میگذره
تو رفتی ولی عشق به خدا همیشگیه
عشق به خدا دریچه ایه که تو تاریکی رو به نوره روبرومه دوره دوره
ولی خودم میگیرمش این حس قشنگو میبینمش