Το χρυσό κουρέλι που στα μαλλιά της φόραγε η Νεφέλη
Να ξεχωρίζει απ’ όλους μες στ’ αμπέλι
Ήρθανε δυο μικροί μικροί αγγέλοι
Και το κλέψανε

Δυο μικροί αγγέλοι
Που στα όνειρά τους θέλαν την Νεφέλη
Να την ταΐζουνε ρόδι και μέλι
Να μη θυμάται να ξεχνάει τι θέλει
Την πλανέψανε

Υάκινθοι και κρίνα
Της κλέψαν τ’ άρωμα και το φοράνε
Κι οι έρωτες πετώντας σαϊτιές, την περιγελούν

Μα ο καλός ο Δίας
Της παίρνει το νερό της εφηβείας
Την κάνει σύννεφο και την σκορπά
Για να μην τη βρουν

Δυο μικροί αγγέλοι
Που στα όνειρά τους θέλαν την Νεφέλη
Να την ταΐζουνε ρόδι και μέλι
Να μη θυμάται να ξεχνάει τι θέλει
Την πλανέψανε
Το χρυσό κουρέλι που στα μαλλιά της φόραγε η Νεφέλη
Να ξεχωρίζει απ’ όλους μες στ’ αμπέλι
Ήρθανε δυο μικροί μικροί αγγέλοι
Και της το κλέψανε