[Verse 1]
Πόσο ψεύτικος ο κόσμος να μου πεις
Πόσο να αντέξεις με τους φίλους σου να πιείς
Κάθε αλήθεια είναι ψέμα μες το πόνο
Και το ψέμα κυβερνάει έχει θρόνο
Στην υπόγεια ταβέρνα με τον Βάρναλη
Και σε καπνούς και σε βρισιές [?]
Συναντιομαστε τα βράδια κάθε μέρα
Δε έχω δει το σώμα του μόνο πνεύμα
[?]
Στην υπόγεια ταβέρνα μια λατέρνα με βοηθάει όταν πίνω
Μου λέει ξερνα
Κάθομαι εκεί σαν όλα τα βραδάκια
Όταν δεν σε βλέπω δεν μου φεύγουν τα φάρμακα
Εκεί σε περιμένω άγνωστοι και ωραίοι
Χύνω κάτω το κρασί, έτσι κάνουν οι μοιραίοι

[Interlude]
Στην υπόγεια ταβέρνα
Και σε καπνούς και σε βρισιές
[?]

[Verse 2]
Ο νους μου τιρανιετε, άσπρη μέρα δεν θιμιεται
Από μικρός στα βάσανα ποτέ μου δεν ανασανα
Μην [?]
[?]