Μηδενιστής καλός και πάντα με το νόμο
Δε θα `σαι στα καλά σου φέρνω πόνο και φθόνο
Δε σου δίνω χρόνο ούτε για ένα βήμα
Άκου τη ρίμα να πέφτει να σπάει κεφάλια αχ τι κρίμα
Τα έβαλες με τους χειρότερους μέσα στην Αθήνα
Το μόνο που έχω στο μυαλό μου είναι η κομπίνα
Να κλέβω χρήμα
Να γεμίζω το πορτοφόλι
Η πόλη μου ανήκει γι’ αυτό κάντε πίσω όλοι
Τραβάω πιστόλι στα μούτρα κάθε καριόλη
Βομβιστικές επιθέσεις έχω καλές προθέσεις
Μηδενιστής καλός σου κλέβω όλες τις θέσεις
Και άμα κάνεις τη στραβή και πάς να μου την παίξεις
Τότε φίλε μου να ξέρεις σίγουρα πως έχεις μπλέξει
Από τους νούμερο ένα στη σκηνή και στη φέρμα
Στο ψέμα τρέφομαι με αίμα
Καλύτερα να μη το κάνω θέμα

[Verse 2: Χαρμανης]
Χωρίς φόβο και με πάθος ποτέ δεν μπαίνω λάθος
Πιο γρήγορος και απ’ τη σκιά μου
Γι’ αυτό μείνε μακριά μου
Και ξεκολλά από το φλας
Δεν έχεις την καρδιά να τα βάλεις με εμάς
Δεν μπορείς
Ψυχοσωματικά αδυναμείς
Μόλις παραπιείς
Δεν ξέρεις να φερθείς ήττα θα γευθείς καλομαγειρεμένη
Κάπου στην πόλη ο Τυμβωρύχος περιμένει
Με τον τάφο σου ανοιχτό σε ένα τόπο χλοερό
Να τελειώσει το σκοπό
Που πρότεινα εγώ δολοπλοκώ και καταστρέφω
MCs παραμονεύω την ψυχή σας κλέβω
Με μια ματιά και μόνο
Μετά αρχίζω να στα χώνω
Σαν το θύμα οι μαχαιριές
Και τον δολοφόνο κατατροπώνω
Και οπισθοχωρείς
Κυριάρχησε ο Χαρμάνης υπό την επήρεια του χασίς
Συνεχίζω και πίνω πιο πολύ για να γίνω
Δεκάρα δε δίνω
Πληρώνουνε οι άλλοι ή τους σπάω το κεφάλι
Έτσι είναι γιατί έτσι πάει
Η παράδοση κρατάει
Όσο και αν πονάει ο Χαρμάνης ξαναχτυπάει
Κοίτα το θύμα τι φοράει
Χρυσαφικά και μαύρο fly
Πάω να του τη μπω να του πάρω τον χρυσό
Μόλις πηγαίνω αρχίζω να του τη μπαίνω
Φίλε δώσε μου ψιλά γιατί δεν βγαίνω
Σταματάει να προχωράει τον βλέπω να κολλάει
Του τη μπαίνω για το fly
Αφαιρώ και τον χρυσό που ήθελα να πάρω
Ρε φέρτε μου το γάρο να συνεχίσω να ραπάρω
Με γρήγορο πιστόλι
Του πήρα και το πορτοφόλι
Στη φυγή μου απάνω
Απέφυγα και ένα κόλι
Κατευθύνομαι στην πόλη
Στο γνωστό το παρκάκι για ένα ταλιράκι
Που θα πιω το βραδάκι
[Verse 3: Taki Tsan]
Και θα πίνω, πίνω, πίνω και ποτέ δε θα το δίνω
Τζιβάνιασε όμως και τελικά το σβήνω
Τυ Τυ Τυμβωρύχος άσχημος με άσχημες διαθέσεις
Με θεωρείς τρελό το ξέρω θέλεις να με δέσεις
Έχω πολλά μες στο μυαλό μου τον εαυτό μου
Έχω κάψει κύτταρα πολλά απ’ τον εγκέφαλο μου
Όταν σκάβω σε θάβω χρυσό από τον τάφο
Με μανία ανεργία
Προκαλώ τούτη τη δεκαετία
Στην Τυμβωρυχία
Το στιλ μου σε σοκάρει όπως η παιδική πορνεία
Γύρω μου στριφογυρίζει η ανησυχία
Τα σκαριά μου δυνατά σαν παιδιά από την Αλβανία
Προχωράει η ραψωδία
Εγώ και η ομάδα μου δεν κάνουμε αστεία
Κάνω ραπ για το γαμώτο της υπόθεσης
Φοβίζω τους MCs όπως το ηφαίστειο
Τους ιθαγενείς επίσης
Ταιριάζω με την άσχημη Αθήνα
Τέτοια βρωμα δε θα βρεις πουθενά ούτε σε καντίνα
Σνιφάρω κόκα μια φορά τον μήνα
Στη μάπα σου σαν βλήμα
Όταν χώνω μες στη ρίμα βήμα βήμα λοιπόν
Η καριέρα σου κρατάει μια σεζόν
Αν σε ζάλισε αρκετά απλώς πάρε ένα depon
Είναι η περίφημη ομάδα των Ζωντανών Νεκρών