["Dünya Makinası" için şarkı sözleri]

[Verse: Ağaçkakan]
İnsanlar mezarlara babaları oğulları gömülürken
Gecenin rahmine kara yel düşer tekinsiz
Ben kendimden şüpheler kazıyıp yaygaracı bi' baş ağrısıyla
Şu basmakalıp günü kurtarmak pahasına
Kapkara taştan Dünya makinesine girerken
Tereddüdüm mai siyah dik kafalı
Retinam insana boyanmış bi' kara delik sıradanlık manzaralı
Gemiler kalkıyor içimden vatansız bandıralı
Bekliyorum med-cezirin bahtına rastgele gelemeyecek bir rastlantı
Müzmin avare gülümse, kendine yalan söyle gerekirse
Sonbaharın patavatsızlığı güneşi sarartır neredeyse
Mütemadi gelirim kendime matiz bi' gecenin şerefesinde
Medeni yalnızlık kabaresinde, varoluşun arefesinden
Bana kartpostallar yolla, içinden albatroslar
Radyasyona bağımlı yağmura duacı kırlangıçlar
Bilmiyorum ne işim var, sekiz saat daha
Kendini yakalıyorsun bazen insan içine çıkmaya ramak kala
Sonra ihtiyar heykeller na-moda trençkot kuşanıp artık sonra
Sırtlarında mermer sandık yağmurun aklına gelecekler
Sonra çağ dışı narkotiklerin kana karışamayan dikkatsizliği
Dayanılmaz bi' hal alıp, bizi küllerimizden var edecekler
Evvel zamanda kamburu anlayamazdım
Başka bi' gerçek mümkün beni bununla kandıramazsın
Gıyabında kendimlen vedalaşıp
Korkmama mahal yok gibi, ölümlüler öldüklerinde akrabalaşır
[Nakarat: Hals]
Anların ağrısı
Gözlerin dalması
Nemi dolmuş içime
Kaçtığım evlerin sakinleri sessiz
Tek başıma görüldüm
Birliğimde bilindim
Bu o kadar önemli değil
Yaşarken her şeyden
İzinler aldım geçerken
Kalanlar uyanmasın
Gidenler dönmesin yeter ki

[Köprü: Ağaçkakan]
Sen galiba ve hiç kuşkusuzsun
Ahengi doğaya özgü basit kusursuzluk
Olduğun yerde kal, alış oraya, taşlaş ve
Tik tak ve sarkaç ve zamanda kayboldun
Buradan gitmeme kaldırım mı kahroldu?
Zat-ı aliniz körkütük mü sarhoştu
Gecenin rahmine, yo düştü huzursuzluk, kalk

[Çıkış: Hals]
Anların ağrısı
Gözlerin dalması
Kalanlar uyanmasın
Gidenler dönmesin
Ölüler ölür, ölüler bağlanır