Biraz kum ve sağır kasaba birden uyandı
Meydanda tozla güreşsin zaman ve kısalsın
Içeri giren yabancı uzaktan bakarken
Kıvılcım ak kokar, kuyuya boşluk atılsın
Evet kızıl dağlar, ayaklarıma gökyüzü
Duran ve dimdik kırılmazmış derken soğuk gürültü
Ensemde fırtına, tanrı el mi salladı
Ensemde yağmur oldu tanrı de o gözyaşı
Kiminde inandım, yuvarlandı sonradan
Kimine inandım, öldürüldü doğmadan
Kimine inandım, kitapların olmadan
Ve sana inanmadım, sen ölürsen inanacağım
Kurallar inşa oldu hüküm yıktı her şeyi
Duvarlar inşa oldu sınır ekip biçtiğin
Ufak bi tehdit savur cennetinle ilgili
Gibi korkutan insandaki kırık egonun tamiri
[?]
Burayı ben yarattım
Duyuyor musun?
Bu sesleri, bu evreni ben yarattım
Sen, benimsin. unutma, sahip olduğun her şey

Sen paslı hayatlar üstüne bir kapitalist
Eşitliğin geldiği tarafta toprağa mı sahibiz
Cehennemle korkut ve soğuk
Evet tanımadım seni, ondan katiliz
Ne bir adres, ne bir mektup sana da gelmedi
Benle farkın önüme görünemiyor olman değil mi
Bakunin'de ütopya, sen de o kadar ütopya
Varolman için hazırlandı korkak bir dünya