Ağaçkakan
Kararsızlığın Son Durağı

["Kararsızlığın Son Durağı" için şarkı sözleri]

[Verse]
Monami pastelinde kıpkızıl bi' boya
Çizdiğim çöpten adamların şah damarlarında
Saniyede çürürken ceset poşetlerinden çıkar
Annem doğum günüm geçerken
Bu ölen karıncalar ense köküme saplanır
Bir ağaç dalına kurulu salıncakta gövdem sallanır
Öyle bir gün gelir ki bu çınarın halkaları
Ekvatordan daha da batıya uzanır
Biz, gelip geçici geldiğimiz zamanın da geçmişi
Tanrıya ikramdaydı Galileo'nun tepsisi
Uzandık bi' parça aldık
En nihayetinde hepimizi doğmuş olmak delirtti
Ben hariç, sonuçta ölmek için büyüyorum
Alelâde yokuşlarda kangrence koşuyorum
Bu mavra, bu ordu, bu ayak sesleri
Bu bando takımı çalıyor istediğim her şeyi
Mütemadiyen alabros kafam
Cıvalı kroma daldırdığım kafatasım ve açık yaram
Esamesi okunmayan özgürlük ülkesinde
Bolca tank sesi var biraz da ezan
Matah mı sanki avuca çarpan oval daireler
Benim gördüğüm her şey Kenan Evren'den gerçekler
Tuhaftı belki kamufle olmuş bir baba
Bir yeşillik, bir olta, nereye baksam düz ova
Kalender gözlük kırıldı
Bi' gazete küpürünün yırtılmasıyla hafızama kazındı
Hariçten küsuratlar soyadım oldu atıldı
Öldüğümü anımsadım doğduğumu unutmayıp
En yeşil devrimin en sonbahar darbesi
Kim yetişti dibine düştü cennet bahçesinde elma
Tanrı zorla beslemişti Adem'i, dedi ki:
"Kadın için ağacı yakma!"

Uykusuz şakaklar ve telde yürüyen santigratlar
Kahve lekeli dumanlarla iç içe geçmiş bronşlar
Nefesler tutulmak için alınıyor
Burası cennet burada birden fazla tanrı var
Tanrı yok!
Öldü o, yıldız tozunda insanoğlu büyümüyor
Öldü o, kutsal şehirde geberiyor
Bu vodvil bittiğinde tüm perdeler kapanıyor
Tek bir replik ezberinde kalıyor
Neydi o?

"Büyürsen ölürsün
Görürsen ölürsün
Tükensen ölürsün
Ölürken ölürsün
Ölürsen ölürsün"

"Büyürsen ölürsün
Görürsen ölürsün
Tükensen ölürsün
Ölürken ölürsün
Ölürsen ölürsün"