[Verse 1: Ağaçkakan]
Rahat bırak avcunun saçaklarından aşağı düşen beni
Ki yukarı inerken göğe çakılanlara selam vereyim
Dağlara da nemrutlaşmak zorundaydım idare edin
Bir leşten maddeleştim, bir keşten sadeleştim
Geriye kalan tortu kendinden menkul boşluk
Camın önündeki çiçekler bugün halinden memnun
Dikkatle izliyordum, göz altlarım eflatun
Maksadı ve denizi aşmak bana müstehak sanıyordum, değilmiş
Benim için şereftir yanılmak vesair
Anlamadığım ayrımlar kimyevi nüans ve narkotik
Bir demans aritmеtiği ikiyi kovalayan iki
Hattatlara yazdırdım münasebetsiz sicilimi
Lanetlilеre musiki, rezonansım uyumsuz
Titreyen ışıklar ve ellerim trabzana dokundu
Gözlerim kararırken bozuktu siyahla senkronum
Anlattığım aynı hikayenin farklı versiyonu, kuşkusuz

[Nakarat: Can Güngör]
Fark etmez hangi gün
Bir yıldız söndürdün
Olur olmaz bir kabullenişle
Kendini sürdürdün

[Verse 2: Ağaçkakan]
Kötü bir fikrin tohumunu recmettim aklımın toprağına
Meyvesi rivayetti, inandırıcı bir söylenti
Savruldu zarafetle gelişigüzel hakkıma
Anlamıyorum neden intikam almak umrunuzda?
Vakti zamanında pürtelaş miskinlikle
Örtbas ettiğim şiir dolu pürhiddet mürekkeple
Zararlı maddeler suistimal ederim zahmet etme
Orada yoksam ve bu olmayacağıma delaletse
N’apabilirim?
Otuz senelik müşteriyim
İçimi doğrularım kemirir, yanlışım olmayanın bedeli
Söyle n’apabilirim?
Noksan şeylere gebeyim yoksa
Bir gramı göz kararı ben ne bileyim hacım
Alakayı kuramadım, dokuz tek yuvarladım
Bahsini açmadığın ketum avare kumarbazım
İşte böyle böyle büyüdüm samsun 2-1-6
Doğru duydun 2019'da berbat yıldı!
[Nakarat: Can Güngör]
Fark etmez hangi gün
Bir yıldız söndürdün
Olur olmaz bir kabullenişle
Kendini sürdürdün