Ağaçkakan
Madeni Atatürkler
[''Madeni Atatürkler'' için şarkı sözleri]
[Verse 1: Geo Karabacakis]
Doğurdu yeni bi' çocuk, açıkça ölüme geçin
Bugünün bir anlamını taşıyamadı bu takvim adı
Mapusta geberecekti, hayatınıza belirecekti kan içmek için
Gecikmeden önüme geçin
Boğazda boğazlanır konuşamayan melekler
Üstelik henüz künyeleri de asılmamış boğazına
Hayat acımasızdı; tam tadıyla doyurmayan
Kesiklerine dokunurum ve mezar kanar içmek için
Üstelik her gündü, tepkisel olarak içiyordum
Belki de havadan kapılan hastalık olamaz, biraz da seçiyordum
Yani sırtımın üstüne uzanıp olanlara göz yumabilmem Gerekmiyorsa da yenidеn sıradan sebepler aradım boğazımı sıkarım içmеk için
[Verse 2: Ağaçkakan]
Maalesef cumartesileri bize vişne çürüğü
Gece 4'ü görür yüzümün çöpünü
''Erken'' dedi horoz; ''bi' saniye'' doğdu vesaire gün dönümü içime
Saçma sapan biçime, bir bardak 'reçine içelim tenekeden
Eski keçi yolundan gidelim hiçbir yere
Fırtına bin piramit beyin
"Şaşkınım, hala eve gitmedim" dedi
Konuşan kim hiç merak etmedim
Üstüne üstlük evde tekim
El titremelerimde teknik eskrim
Etil alkolü halıya devirdim; yandı, bitti, kül oldu
Üçgen desenlerinden güncel psikedelikler
Ekinokslar delisiye tembel
Ben daha buradayım
Sen TEKEL'e kadar taş, kağıt ve makasla git gel
Yatağımın ucuna bir çivi çakılı
Rüyalarım asılı cehennem, yakamda küller
Cebimde madeni Atatürk'ler; belki Samatya'ya gitmeme yetmez
[Nakarat: Ağaçkakan]
Helezonlar gecenin pahasına düşüyor Anadolu yakasına
Çöpü kısa çekenin vatanına
Kara masal okuyalım peygamberin hatırına
[Verse 3: Ağaçkakan]
Kuzgun haziranın tadı metal
Aç karnına soframa yeşil çuha
Gelecek kaygımız masada, res güven kumarbaz kumbaraya
Karar verdi bavulum bile taşınmaya
Fakat ben hasta yatağımdan kalkıp da geldim aklına
Sana sataşmaya
Leblebi ve malt birayla
Ah bütün hayvanlar delirse istiyorum
Kadim sessiz sokakta
Bangır bangır iç sesim yankılansın istiyorum
Bir yerlerdeki bir takım taşlar yerine oturuyor
Bir gölgenin üstüne basmadan atladım
Sinan kaldırımda mı uyuyo'?
İstikametim saat 2 gibi
Asmalı Mescit tekin değil
Ben ayın göstermekten utandığı yüzündeki gülümseyim
Her şey çürümüştür uğruna yaşanacak hiçbir haltın olmadığı dünyada
Yaşamak ne mübah düşün ey Ağaçkakan
Deliledim Dedi (Dedi)