["Madeni Atatürkler" için şarkı sözleri]

[Verse 1: Geo Karabacakis]
Doğurdu yeni bi' çocuk, açıkça ölüme geçin
Bugünün bir anlamını taşıyamadı bu takvim adı
Mahpusta geberecekti, hayatınıza belirecekti
Kan içmek için gecikmeden önüme geçin
Boğaz'da boğazlanır konuşamayan melekler
Üstelik henüz künyeleri de asılmamış boğazına
Hayat acımasızdı, tam tadıyla doyurmayan
Kesiklerine dokunurum ve mezem kanar içmek için
Üstelik her gündü, tepkisel olarak içiyordum
Belki de havadan kapılan hastalık olamaz, biraz da seçiyordum
Yani sırtımın üstüne uzanıp olanlara göz yumabilmem gerekmiyorsa da Yеniden sıradan sebeplеr aradım boğazımı sıkarım içmek için

[Verse 2: Ağaçkakan]
Maalesef cumartesileri bize vişne çürüğü
Gece dördü görür yüzümün çöpünü
"Erken," dedi horoz "bi' saniye"
Doğdu vesaire gün dönümü içime, saçma sapan biçime
Bir bardak reçine içelim tenekeden, eski keçi yolundan gidelim hiçbi' yere
Fırtına bin piramitlerin "Şaşkınım, hâlâ eve gitmedim" dedi
Konuşan kim hiç merak etmedim, üstüne üstlük evde tekim
El titremelerimde teknik eskrim
Etil alkolü halıya devirdim, yandı, bitti, kül oldu
Üçgen desenlerinden güncel psikedelikler
Ekinokslar delisiye tembel
Ben daha bur'dayım, sen TEKEL'e kadar taş, kağıt ve makasla git gel
Yatağımın ucuna bi' çivi çakılı, rüyalarım asılı cehennem, yakamda küller
Cebimde madeni Atatürk'ler, belki Samatya'ya gitmeme yetmez
[Nakarat: Ağaçkakan]
Helezonlar gecenin pahasına düşüyor Anadolu Yakası'na
Çöpü kısa çekenin vatanına kara masal okuyalım peygamberin hatırına

[Verse 3: Ağaçkakan]
Kuzgun haziranın tadı metal, aç karnına soframa yeşil çuha
Gelecek kaygımız masada, res güven kumarbaz kumbaraya
Karar verdi bavulum bile taşınmaya
Fakat ben hasta yatağımdan kalkıp da geldim aklına
Sana sataşmaya leblebi ve malt birayla
Ah, bütün hayvanlar delirse istiyorum kadim sessiz sokakta
Bangır bangır iç sesim yankılansın istiyorum
Bir yerlerdeki birtakım taşlar yerine oturuyo'
Bir gölgenin üstüne basmadan atladım, Sinan kaldırımda mı uyuyo'?
İstikametim saat iki gibi, Asmalı Mescit tekin değil
Ben ayın göstermekten utandığı yüzündeki gülümse'yim
Her şey çürümüştür uğruna yaşanacak hiçbi' haltın olmadığı dünyada
Yaşamak ne mübah, düşün ey Ağaçkakan "Deliledim" dedi (Dedi)