[Verse 1: Styl Mo]
Αν μάθω ότι θα πεθάνεις θα καυλώσω
Θα έρθω στο πτώμα σου επάνω να τελειώσω
Ανάλογα την διάθεση μου έτσι γράφω
Θέλεις τον Μώ τον σοβαρό ή τον πιο κάφρο
Συμβιβάζονται για να νιώσουν λίγη πίστη
Εγώ έφερα το στυλ που έχετε όλοι κλίση
Μέσα στο γύρο του θανάτου, μωρά μες την φωτιά του
Κανένας δεν πουλάει στην "γωνία" του
Βράδυ σωπαίνει η αγορά της Αθήνας
Ίδια μυρίζει πάντα όταν περπατάς
Αυτός δεν είναι ο σκοπός μου είναι το πάθος μου
Το σέβομαι σαν την μάνα κ την ομάδα μου
Η φτώχεια κ ο λαός εδώ θα μένουν πάντα
Όσο αλλάζουνε οι κυβερνήσεις στην Ελλάδα
Δεν συμβιβάζομαι για τα δικά τους γούστα
Όσοι δικοί μου φυγαν εύχομαι να ζούσαν

[Verse 2: Tsaki]
Το σήμα πάνω από την πόλη φωνάζει το όνομά μας
Βαθιά λεπίδα καρφωμένη στην καρδιά μας
Να ραπάρουμε με τα επώνυμα μας
Ζω κι αναπνέουμε ο,τι λέμε στα γραπτά μας
Έχουμε τρόπους να πέσεις και είναι όλοι ανώδυνοι
Σπάνε και πίνουνε μάρμαρα απ την Ακρόπολη
Τόσο μπροστά που bugάρουν στην αναγνώριση
Το μάτι του Θεού δεν κοιτάει σε τέτοια απόσταση
Οι επόμενοι από μας λέγονται απόγονοι
Από πόλη σε πόλη να με πληρώνουν σαν Μονόπολη παν
Μετά το φούτερ μου άρεσε το μπουφάν
Είμαστε αυτοί που δεν το θέλουν το βουτάν, το πουλάν πουτάνα
Από άλλο χρώμα από άλλο μέλλον κ Μάνα μην κλαις, μου
Αίμα και δάκρυα να στάζουν από τις γροθιές μου
Φορέσανε το Πέπλο και είναι έτοιμοι να κατέβουν
Joker/Two-Face, Από το Μέλλον